پاسخ به شبهه مضرات موسیقی از دیدگاه اسلام

شبهه: مقام موسیقی آنگه عیان شد / که داوود نبی آوازه خوان شد

دوستان عزیزی که مطلب بالا رو نوشتید..(مضرات موسیقی از دیدگاه اسلام) یادتون نره ما باید فکر کنیم و تصمیم بگیریم که کدوم دین رو به عنوان دین خودمون انتخاب کنیم نه اینکه چون پدرمون به فلان دین پایبنده پس ما هم باید به همون دین بایم. گسترش اسلام گسترش زاد و ولد نیست، گسترش فرهنگ عمیق و معنا دار اسلامه. من مسلمانم و موسیقیدان، هم می نوازم هم تدریس می کنم…

تا به حال دلهای خیلیهارو شاد کردم و پاداشش رو هم از خدا گرفتم. اسلام دین منطق و عقلانیته نه خرافات و تعصبات پوچ و متحجرانه. خداوند متعال در قران تمام  محرمات رو واضح و بدون واسطه فرموده و نیازی به روایات غیر معتبر برای همچین موضوعی نیست. مطمئنا اگر موسیقی تا این حد حرام بود به طور واضح و کامل و شامل در قران فرموده می شد. پیامبر گرامی اسلام فرمودند: هرگز مجلس عروسی برپا نکنید مگر آنکه رایحه غذا و صدای دف در بیرون از خانه احساس شود. وقتی که سپاه اسلام موفق به فتح مکه شدند با دف و پایکوبی جشن گرفتند

پاسخ: با سلام خدمت دوست عزیز اقای نادریان و هر بزرگواری که به چنین طرز تفکری تکیه نموده اند

این که نوشته اید اسلام دین منطق و عقلانیت است، جای بحث نیست؛ همچنین جای بحث نیست که بنابه قول مشهور مراجع شیعه، هر نوع موسیقی حرام نیست، بلکه موسیقی هایی هم وجود دارد که در اسلام جایز شمرده شده ؛ مانند: موسیقی هایی که آرام بخش است. همچنین در حدیثی پیامبر اسلام (ص) می فرمایند:” با ارزشترین کارها بعد انجام واجبات، خوشحال کردن قلب مومن است”. ولی همین دین منطق و عقلانیت به ما فهمانده که خداوند از مجالس لهو و لعب و به اصطلاح مجلس گناهی که در آن حرام های را انجام می دهند متنفر است. یعنی خدا مجلس گناه را دوست ندارد و هر عملی هم که نماد و نشانه ای از مجلس گناه را در خود دارد خداوند متعال آن عمل را دوست ندارد؛ پس از آنجا که خداوند متعال، آن نوع موسیقی را که متناسب با چنین مجلسی است دوست ندارد، حرام خواهد بود.

همچنین –منهای دین- هر عقل سلیمی حکم می کند که آدمی دارای شرافت نفس است و هر چیزی که او را از تخت عزت به زیر افکند، به همان حکم عقل و منطق، شایسته آدمیت نیست. از این رو طبق فتوای مراجع تقلید، اگر موسیقی این ویژگی را داشته باشد که باعث خیرگی و سبکی عقل گردد و آدمی را به سوی گناه ترغیب نماید حرام است.

به طور مسلّم خوشحال نمودن مومن ثواب زیادی دارد، ولی باید با اسباب حلال این کار صورت پذیرد و به اصطلاح هدف وسیله را توجیه نمی کند؛ آیا شما اجازه دارید دزدی کرده و با آن را به مومن فقیری ببخشید و آنرا خوشحال کنید؟!!!

امّا اینکه گفتید همه روایاتی که موسیقی لهوی و طرب انگیز را حرام دانسته اند ضعیف هستند و ملاک را فقط قرآن گرفته اید نیز اشتباهش از چند جهت روشن است که به ۲ مورد آن بسنده می گردد:

۱٫ سوال اول این که ضعف روایتی را شما می توانید تشخص دهید یا یک فردی که ۷۰ سال عمر خود را در فهم دین سپری کرده و به علم رجال و درایه تسلّط کامل دارد.اصلاً شما تفاوت رجال با درایه را می توانید بیان کنید؟!!! مراجعی که عمری را به حدیث شناسی گذرانده اند، حکم به حرمت موسیقی لهوی داده اند، شما که نمی توانید حتی یک روایت را به درستی معنی کنید، فتاوای چنین دین شناسانی را می توانید زیر سئوال ببرید؟

۲٫ این که می فرمایید: ” مطمئنا اگر موسیقی تا این حد حرام بود به طور واضح و کامل و شامل در قران فرموده می شد “، آیا در قرآن به طور واضحی که منظور شماست خوردن شراب حرام اعلام شده است؟ مسلّماً خیر. پس با این وجود چرا همه قائل به گناه کبیره بودن خوردن شراب هستند. آیا همه واجبات و محرمات در قرآن آمده؟ کجای قرآن رکعات نمازهای روزانه ذکر شده است یا ۳۰ روز بودن ماه رمضان بیان شده است. بنابراین سنت و روایات معتبر مفسر و مبیّن قرآن می باشند و تشخیص چنین روایات صحیح از ضعیف به عهده فقهای دین می باشد که در حیطه تخصصشان است نه امثال شما.

امآ جواب این که فرمودید: پیامبر در فتح مکه جشن گرفتند نیز داده شده  و آن این که هر نوع موسیقی حرام نیست. همچنین بنابر برخی روایات و فتاوی، نواختن موسیقی در شب زفاف و خانه عروس استثناء شده است.

همانطوری که خود گفتید، خوشا به حال کسی که تعصبی برخورد نکرده و حق را قبول نماید.