عفت سامانه جامع عفاف و حجاب
ای شیعه بزن نالـه و فریـاد امشب
از غـربــت آن غریــب کــن یاد امشب
مسموم شد از زهر، جواد بن رضا
در حجره ی در بسته ی بغداد امشب
ابنالرضــا به حجره غریبانه جان سپرد
او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد
مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل
از روی شــوق در ره جـانـانـه جان سپرد
السلام علیک یا محمدبن علی ایها التقی الجواد یابن رسول الله
دل غمین است و فکار است، غریب بن غریب!
چون که پایانِ بهار است، غریب بن غریب!
قاتلت حیله ی یار است، غریب بن غریب!
که چنین حالِ تو زار است، غریب بن غریب!
بین که بی صبر و قرار است، غریب بن غریب!
غصه بی حد و شمار است، غریب بن غریب!
سرمه ی چشمِ خمار است، غریب بن غریب!
«وادى غم»
سلام ما به رخ انور امام جواد
درود ما، به تن اطهر امام جواد
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود
کسى به وادى غم، یاور امام جواد
ز آتش ستم خصم، آب شد تن او
به خاک حجره بود، بستر امام جواد
کسى نبود، به بالین آن امام همام
به غیر همسر بد اختر امام جواد
چه ظلم ها که به حقش، نکرد ام الفضل
نگر، به دشمنى همسر امام جواد
به خشکى لب لعلش، نریخت آب کسى
به غیر دیده ى او خون تر امام جواد
به روى خاک، چو پروانه شد فدا و دریغ
چو شمع آب شده، پیکر امام جواد
فغان که آتش زهر ستم، به فصل شباب
شرر فکند، ز پا تا سر امام جواد
(شاعر: محسن حافظی)
توئى ناخدا، یا جواد الائمه
امام المهدى یا جواد الائمه
ولى خدا یا جواد الائمه
سپهر کرم ، ابر رحمت یم جود
محیط سخا، یا جواد الائمه
چه گویم به وصفت که فرموده آن را
به قرآن خدا، یا جواد الائمه
به کشتى ایمان در امواج طوفان
توئى ناخدا، یا جواد الائمه
چه در هفت گردون چه در هشت جنت
توئى مقتدا، یا جواد الائمه
سماواتیان راست مدح تو، بر لب
به صبح و مسا، یا جواد الائمه
بود نقش خاک ره کاظمینت
رخ اولیاء، یا جواد الائمه
زشاهیست عارم که در آستانت
گدایم گدا، یا جواد الائمه
بود بى ولاى تو طاعات عالم
سراسر هبا، یا جواد الائمه
اگر بود واقف زعلمى که داده
تو را کبریا، یا جواد الائمه
نه بگشودى اندر برت پور اکثم
لب خویش را، یا جواد الائمه
گرم سر جدا گردد از تن ، نگردد
دل از تو جدا، یا جواد الائمه
به غیر از خدا هر که گوید ثنایت
بود نارسا یا جواد الائمه
خدا داد پاسخ به هر بینوا کو
تو را زد صدا، یا جواد الائمه
به بازار محشر ولاى تو آدم
به روز جزا، یا جواد الائمه
ثناى تو گویم عصا از تو جویم
به هر دو سرا، یا جواد الائمه
رهایى به مهر تو خواهم که گشتم
اسیر هوا، یا جواد الائمه
خوش آن ملتجى را که در آستانت
کند التجاء، یا جواد الائمه
جوادى ، جوادى ، گدایم گدایم
عطا کن ، عطا یا جواد الائمه
بخوان جانب کاظمینم وز آنجا
ببر کربلا، یا جواد الائمه
بمانم ، بمیرم سپس زنده گردم
به مهر شما، یا جواد الائمه
به جان پیمبر به زهراى اطهر
به بابت رضا یا جواد الائمه
مرا تا ابد از صف دوستانت
مگردان جدا، یا جواد الائمه
تهى دستم و هستیم هست ، تنها
گناه و رجا، یا جواد الائمه
قدم گشته خم ، پا فرو مانده در گل
زبار خطا، یا جواد الائمه
در میان حجره یا رب کیست
غوغا میکند
شکوه زیر لب ز بی رحمی
دنیا میکند
همسرش از فرط شادی و شعف
کف میزند
زین عمل خود را به عالم خوار و
رسوا میکند
در میان حجر جان مى داد و یک یاور نداشت
غیر درد و غم نهان در سینه آن سرور نداشت
آفتاب عمر کوتاهش نهان مى شد ولى
آسمان دیده اش جز اشک و خون اختر نداشت
کسى عیادت جز اجل زان یوسف زهرا نکرد
گرگ مرگ آمد ولى او تابدر پیک نداشت
او میان حجره جان مى داد و قاتل پشت در
پاى کوبى کرد و شرم از روى پیغمبر نداشت
تاکند رفع عطش آن لاله باغ رضا
غیر سقاى دو چشمش هیچ آب آور نداشت
مى خواست که فریاد کند تشنه لبم
از سوز جگر طاقت فریاد نداشت
گشته عالم، غرق ماتم در عزای جواد الائمه
کرده زهرا ناله برپا در عزای جواد الائمه
شد ز بیداد، شهر بغداد کربلای جواد الائمه
او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد
از روی شوق در ره جانانه جان سپرد
