ویژه نامه وفات عقیله العرب
ژوئن 5, 2012
مناسبتنامه
955 نمایش
ویژه نامه وفات عقیله العرب، بزرگ بانوی قهرمان
کربلا بنت الحیدر،حضرت زینب سلام الله علیها
شهادت جانسوز صدف دریای ایثار و عصمت،
پرورش یافته دامان ولایت،
محبوب مصطفی(ص) و نور دیده مرتضی(ع)،
سکاندار کربلا و عطر خوش زهرا(س) و الگوی عفاف و پاکی را
به راهیان عشق و شیفتگان راه سرخ شهادت تعزیت می گوییم.
ابی حجاف از محمد بن عمر بن حسن، از زینب، به نقل از فاطمه علیهاالسلام و اشجع،
بلید بن سلیمان (از ابیحجاج، محمد بن عمرو هاشمی)
از زینب دختر علی (علیهالسلام) نقل کرد که فاطمه علیهاالسلام فرمود:
«قالت فاطمه علیهاالسلام: ان رسول الله قال لعلی اما انک یابن ابیطالب و شیعتک فیالجنه»،
«و سَیجیء اقوام ینتحلون حبکَ ثم یمرقونَ مِنَ الاسلامِ کما یمرق السهم مِن الرمیه»؛
رسول خدا به علی (علیهالسلام) فرمود:
«ای پسر ابوطالب! همانا تو و رهروان تو در بهشت اند
و به زودی قومی می آیند که از دوستی تو سخن می گویند.
آنگاه از اسلام فرار می کنند، مانند پرت شدن تیر از کمان.»
رحلت جانسوز ام المصائب، عقیله بنی هاشم، زینب کبری(س)
بر همه پیروان آن حضرت تسلیت باد.
//
زینب فرشته بود و پر خویش وا نکرد
این کار را براى رضاى خدا نکرد
پر مى گشود اگر،همه را باد برده بود
سیمرغ بود و جلوه بى انتها نکرد
این کربلا چه بود که جز این مسافرت
او را ز جان عزیزتر خود جدا نکرد
گیسوى آیه هاى نجیبى که مى وزید
با معجر شکسته زینب چه ها نکرد
یاد رقیه حرف گلو گیر زینب است
حرفى که تار صوتى او خوب ادا نکرد
آرى غذا نداشت ولى در تمام راه
یکبار هم نماز شبش را قضا نکرد
بیگانه بر غریبى زینب سلام کرد
کارى که هیچ رهگذر آشنا نکرد
//
زینب کبری(س) به دنیا آمده بود
تا صبر و شکیبایی را از حضور
خویش شرمسار کند.
آه از نماز شب نشسته
و قامت نا گهان خمیده !
آه از موی سپید یک شبه
!…آه از دل زینب !
آه،ای ام المصائب،
تمام داغها و سوگها،
در حضور مصیبتهای تو
رنگ میبازد و از یاد میروند.
تمام زمین وزمان بر کربلا میگریند
و تمام کربلا بر زینب(س)
وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد
//
کـیـست آن دخـتـر که مانـند پـدر گـویـد سـخـن
مـی گــذارد بـر زمـیـن، مـانـنـد مــادر گــام را
کیست این بانو که از دشـمن چو بـینـد نـاسزا
می کـنـد مـقـهـور مـنطـق، صـاحـب دشـنام را
سرچوازمحمل برون آورد،خواند آن خطبه را
کـوفـه را لـرزاند و بر هـم زد اساس شـام را
گـر چـه نامش قـلـب عالم را بسـوزاند ولـیک
حـال سـوزانـم دل و سـازم بـیان ایــن نــام را
//
قهرمان کـربـلاء، ام المصائب زیـنب است
آنـکـه بـا تـلخیّ صـبرش، کرده شیرین کام را
کوکب برج حیا
بلبل طبعم غزل خوان در ثناى زینب است
مرغ روحم پر زنان اندر هواى زینب است
کوکب برج حیا و مظهر عصمت بود
مادر گیتى به حیرت از حیاى زینب است
صد هزاران حاتم طائى گداى درگهش
چشم عالم بر در جود و سخاى زینب است
خوش وفا بنمود بر آن عهد و پیمانى که بست
اهل عالم مات و حیران از وفاى زینب است
کى مصیبتها ى آن بانو شود محو از نظر
آسمان گوهر فشان هر شب براى زینب است
ز آفتاب روز محشر نبودیش بیم و هراس
هر که او امروز گریان در عزاى زینب است
بود صابر در مصائب بر قضاى حق رضا
روز محشر هم رضاى حق رضاى زینب است
دین احمد سرفراز از همت والاى اوست
چون حسین یار و معین و پیشواى زینب است
دید ماهى بر سنان در ابر خاکستر نهان
گفت این مهر فروزان رهنماى زینب است
خطبه او را ملک هر سال خواند با فغان
در تزلزل شهر کوفه زان فداى زینب است
کربلا و کوفه و شام و خرابه روز و شب
در نواى زینب از آن ماجراى زینب است
بس نما دیگر مزن آتش به جان دوستان
مزد اشعارت «هنرور» با خداى زینب است
تمام زمین وزمان بر کربلا میگریند و تمام کربلا بر زینب(س)
وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد