پوشش و حرص انسان

از حضرت علی (ع) نقل شده است که فرمودند الانسان حریص بما منع، یعنی انسان نسبت به آنچه از آن منع شود حریص می شود، پس چرا نسبت به پوشش مطلوب مردم مانع ایجاد می شود آیا این کار عاملی برای حریص شدن بیشتر انها نسبت به امر بی حجابی نمی شود؟

در خصوص استدلال شما باید این نکته را متذکر شد که این استدلال در مورد آزادی جنسی نیز مطرح شده زیرایکی از استدلالهایی که موافقان آزادی جنسی مطرح می کنند این است که هر چه جلوی امیال جنسی گرفته شود شعله ورتر می گردد، آزادی و ارضاء غریزه جنسی بهترین راه مهار سرکشی آن است .

اما واقعیت این است که غرایز و امیال انسانی، هر چه باشد، نه باید سرکوب شوند و نه باید مطلق و بی عنان رها شوند بلکه باید از راه درست و صحیح ارضا شوند .

از طرفی قاعده الانسان حریص بمامنع ، در تبیین این مساله است که نفس انسانی در خصوص چیزی حریص است که هم از او منع شود و هم دائما در جلوی چشم و در دسترسش قرار دهند(۱) اما او را از دست یابی به آن بازدارند اماچه در خصوص حجاب و چه در خصوص مسائل جنسی راهکار اسلام اینگونه نیست یعنی استدلال بر پایه این مساله استوار نیست که هیچ چیز از انسان منع نشود و تمایلاتش رها و بی عنان باشد تا نسبت به برخی امور حریص نگردد زیرا اگر اینگونه بود گناهانی مثل دزدی و سرقت و … اساس بی معنا بود و اصلا گناه محسوب نمی شد بلکه باید دست درازی با مال و ناموس دیگران آزاد می بود تا انسانها نسبت به این امور حریص نگردند اما اینطور نیست حتی در ممالک و یا در میان افرادی که چنین استدلالی دارند دزدی جرم است، هتک نوامیس قابل پذیرش نیست

(۱)- ر. ک :مساله حجاب ،استاد مطهری ، ص ۱۲۰

بنابراین نمی توان نفس انسانی را با تمایلات بسیار و بی نهایتی که دارد و قطعا این تمایلات در مرحله ارضا با منافع دیگران در تضاد قرار خواهد گرفت آزاد و رها و بی عنان نمود تا حریص نگردد بلکه امیال انسانی دو بعد دارند، بعدی جسمانی و بعدی روحی اند، بعد جسمانی شاید با یکی دو بار ارضا شدن، آتش تمایلش سرد گردد اما روح انسانی اینگونه نیست مانند آتشی می ماند که هرچه به او هیزم و خوراک برسد خاموش و سرد نمی شود بلکه شعله ورتر می گردد (۲)و در کوتاه مدتی چنان وسیع و بزرگ می شود که دیگر قادر به کنترل آن نخواهید بود دیگر یک تکه هیزم کوچک آنرا تامین و ارضا نمی کند بلکه ساختمانها و جنگلها و … را بکام خود فرو می برد و همه جا را ویران می نماید، نفس انسانی نیز در برخورد مطلق العنان با تمایلات و خواسته هایش همینگونه است، دیگر جنس مخالف تمایل جنسی او را از میان نمی برد به همجنس و حیوانات و رباطها و … متمایل می شود و از تعادل انسانی خارج می گردد.

(۲)- ر. ک ، همان ، ص ۱۱۷

در مورد حجاب هم وضع بر همین منوال است، اینگونه نیست که آزادی مطلق در پوشش، تمایل نفسانی افرادی را که تمایل به بی حجابی دارند برطرف کند و دیگر بدنبال بدحجابی یا بد پوششی نروند این امیال آنقدر بی عنان می شوند که سلامت جامعه را به مخاطره می اندازند. حتما با افرادی مواجه شده اید که در استدلال خود میگویند ما نمیگوییم رفتار جنسی را به کوچه و خیابان بکشید فقط بگذارید مردم آزاد باشند اگر خانمی میخواهد ساده و آراسته بدون روسری و پوشش شرعی در جامعه رفت و آمد کند مانع او نشوید اما در پاسخ به این افراد باید گفت اگر قرار باشد سخن و حکم خالق انسانکه محیطی سالم از نظر اجتماعی را در برنامه بشر قرار داده است  در جامعه اجرا نشود و هر کس نظر شخصی خود را ارائه نماید مطمئن باشید که افرادی هم هستند که نظر شما را قبول ندارند و مایلند رفتار جنسی را به محیط عمومی جامعه بیاورند و اگر بنا باشد چشم خوراکی از بی عفافی داشته باشد یقینا رفتار جنسی هم متعاقب آن به میدان خواهد آمد اینجاست که باید گفت الانسان حریص بمامنع، یعنی بی عفتی را هر لحظه به چشم افراد بیاورید و بعد او را از بی عفتی منع نمایید یقینا ممکن است خویشتن داری نماید اما نسبت به آنچه میبیند و از آن محروم است، حریص خواهد شد اما اگر نفس انسانی عادت به رعایت قواعد و مقرراتی داشته باشد و مطلق و بی عنان نباشد، کنترلش در دست صاحبش خواهد بود و دیگران هم از او در امانند .

حتما که نباید آنچه به سر جوامع دیگر در این زمینه آمده بر سر جامعه ما هم بیاید و آنرا تجربه کنیم تا حکم به عدم کارآیی این راه کار بدهیم .

که گفته اند: من جرب المجرب حلت به الندامه

آزموده را آزمودن خطاست