زن در ادیان الهی

زن همیشه در همه ادیان الهی و در کتب دینی به بهترین شکل توصیف و تمجید شده است. ادیان متناسب با فطرت او و بر حسب شرایط خاص زمانی، حفظ حجاب و پوشش را برای زنان در نظر گرفته اند. در ادیان زرتشت، یهودیت، مسیحیت و اسلام حجاب زن امری لازم و واجب شمرده شده.

زن در ادیان الهی

زن همیشه در همه ادیان الهی و در کتب دینی به بهترین شکل توصیف و تمجید شده است. ادیان متناسب با فطرت او و بر حسب شرایط خاص زمانی، حفظ حجاب و پوشش را برای زنان در نظر گرفته اند. در ادیان زرتشت، یهودیت، مسیحیت و اسلام، حجاب زن امری لازم و واجب شمرده شده.
در دوره زرتشت زنان از لباس های بلند و روسری استفاده می کردند. حتی زنان اشراف علاوه بر اینان در خارج، از روبند برای پوشاندن صورت استفاده می کردند، زرتشت با پند و اندرزهای خود حجاب را تحکیم می بخشید و حتی بعد از او در زمان داریوش، حجاب با الزام بیشتری در بین زنان معمول بود.

اهمیت حجاب در نزد زنان زرتشتی را در قضیه اسارت دختران کسری می توان دید که با وجود تمامی تازیانه ها حاضر به کنار زدن حجاب خود نبودند.
همچنین در زمان یهودیت پوشش مناسب از جایگاه والایی برخوردار بود و در این دین علاوه بر حفظ حجاب به حفظ عفت در بین زنان بسیار تأکید می شده. زن یهود فقط می بایست خود را برای همسرش بیاراید و حق صحبت با مردان دیگر را نداشته الا از پشت پرده و محل عبادت مردان از زنان کاملاً مجزا بوده است.
در کتاب مقدس انجیل در داشتن عفت و آراستگی به حیا و لزوم پوشیدن لباس مناسب بویژه در مراسم عبادی تأکید شده است.
به گزارش ایونا، حواریون و بعد از آن پاپ ها و کاردینال های بزرگ، زنان را با پوشش به نزد خود می پذیرفتند و زنان مسیحی نیز تا قرن سیزدهم لباسی بلند در زمان عبادت به تن می کردند.
آنچه از تصاویر مردم اروپا نشان داده شده، زنان دارای لباس های مناسب و پوشش سر بوده اند؛ حتی زنان مسیحی ساکن ایران برای پوشاندن موهای خود از کلاه یا روسری نازک استفاده می کردند.
دین اسلام با در نظر گرفتن چهارچوبی متعادل و با آزادی زنان در تمامی عرصه های زندگی این امر را واجب دانسته و با توجه به فلسفه واقعی آن بدون ایجاد هیچ گونه محدودیتی زن را از قرار گرفتن در معرض خطرات ظاهری و باطنی محفوظ می دارد.
در سوره احزاب آیه ۵۹ خداوند فرموده: ای پیامبر! به زنان امتت بگو خود را بپوشانند تا به عفاف و حرمت شناخته شوند تا از جسارت و تعرض هوسرانان آزار نکشند.
شواهد و قوانین در کتب مختلف همه بیانگر آن است که در طول تاریخ حیات بشر در نقاط مختلف جهان به نوع پوشش زن به طور کامل دقت می شده و لباس های ملی هر کشور نشانگر آن بوده که حجاب به ملت و امت خاصی اختصاص ندارد و این امر تا قرن بیستم رعایت می شده.
در اواخر قرن نوزدهم و پس از رنسانس کارخانه داران بزرگ اروپایی برای استفاده از زنان در محیط کار و تبلیغات زمینه آزادی به سبک غربی و کنار گذاشتن حجاب فراهم را فراهم کردند.
از دیدگاه جامعه شناسی نیز اشاره می شود: قوانین طبیعت حکم می کند که زن خوددار باشد زیرا مرد با تهور آفریده شده.
زیست شناسان نیز می گویند: نوعی احساس حیا و خجالت در جنس ماده وجود دارد که منشاء پیدایش حجاب زنان نیز همین احساس حیا است.
فرهنگ های غلط و استفاده های روز افزون از جسم زن جهت کسب درآمدهای بیشتر هر روز زنان را به فساد و تباهی نزدیکتر می کند و به این ترتیب نیز تعالیم ادیان الهی به بوته فراموشی سپرده می شود.

بنابر این می توان این تضاد را از بین برد و راه آن داشتن عفت و حیا در زنان فهیم است.

 خبرگزاری زنان ایران «ایونا»