راهکاری مؤثر برای کاهش منکرات در جامعه

نام طرح:

می توانیم این طرح را با الهام از روش تبلیغی جناب ابوذر رضوان الله تعالی علیه، “طرح ابوذر” بنامیم.

ارسال شده توسط کاربران سایت /سایت کاربر:http://khoshnazar.andishvaran.com/fa/docs.html?UserID=2618

 

 

مبانی نظری طرح:

۱-     اکثر انسان ها تحت تأثیر جو فرهنگی و افکار عمومی هستند. در مقابله و مبارزه ی مستمر با جنگ نرم و تهاجم فرهنگی دشمنان اسلام، و برای جلوگیری از فساد آشکار و حرمت شکنی علنی و حفظ امنیت اخلاقی و عاطفی جامعه یا اصلاح جامعه باید امر به معروف و نهی از منکر عمومی و علنی باشد تا فضای آلوده و جریان مخالف را تغییر دهد و اثرات فساد و گناه علنی و حرمت شکنی را خنثی کند و گناهکار در منگنه افکار عمومی قرار گیرد. (هر نفر آمر به معروف در شیوه ی غیر علنی و مخفیانه همان یک نفر است؛ اما در شیوه ی علنی و عمومی هر نفر به تعداد کسانی است که صدای او را می شنوند و کار او را می بینند).

۲-     در روش های کنونی نیروی چندین نفر صرف یک نفر می شود. اما بهتر آن است که با روش های مناسب و استفاده بهینه با کمترین نیرو و هزینه سطح و وسیعی تحت تأثیر قرار گیرند.

۳-     در ضرورت و اهمیت امر به معروف و نهی از منکر همین بس که بقای دین و اجرای احکام وابسته به بقای امر به معروف و نهی از منکر و عامل آن جانشین خدا و کتاب او و پیامبر او دانسته شده است.

۴-     بر اساس آیات قرآن دعوت کننده به خیر و امر به معروف و نهی از منکر پنج رتبه دارد:

اول ذات مقدس باری تعالی (نحل ۹۰)

دوم پیامبران الهی صلوات الله علیهم (اعراف ۱۵۷)

سوم حاکمان شایسته یعنی جانشینان پیامبران (حج ۴۱)

چهارم گروه هایی از مؤمنین که نیازمند کار مدیریت شده است (آل عمران ۱۰۴) (و متأسفانه هنوز چنین تشکیلاتی در کشور نداریم.)

پنجم: همه امت اسلامی که بر آحاد مؤمنین واجب است و اکنون به خاطر عدم تشکیلات فوق، انگیزه و نیروی لازم برای اجرای این امر در عموم مردم به وجود نیامده است.

خداوند متعال این واجب را چنان طراحی فرموده است که از یک نفر تا یک دولت و یک ملت می تواند به میزان توان مدیریتی خود مجری آن باشد و امت نمونه قرار گیرد. برای همین بر هر مسلمان به اندازه توانش واجب است.

۵-     بی تفاوتی نسبت به انحرافات علنی و ترس از مقابله با آن ها باید از بین برود. وجود الگو و نمونه برای این امر لازم است.

۶-     در انحرافات اخلاقی و اجتماعی در درجه اول خود شخص مسؤول است و باید در اصلاح خود تلاش کند، بعد اطرافیان و شاهدان، و بعد تشکیلاتی که باید عهده دار اصلاح امور فرهنگی و اخلاقی جامعه باشد.

۷-     وضعیت ظاهری و پوشش و حالات و رفتار افراد در سطح جامعه از امور اجتماعی و تابع قوانین و مقررات عمومی است، نه از امور شخصی و فردی.

۸-     مسایل و مشکلات شخصی نمی تواند مجوزی برای تخلف از قوانین اجتماعی و عدم رعایت اخلاق و عفاف باشد.

۹-     اثرات روحی، روانی و اجتماعی شیوه های تبلیغ و امر و نهی یکسان نیست. و اثر هیچ روشی قابل مقایسه با اثرات عمیق و سریع و ماندگار روش امر و نهی رودر روی علنی و آشکار توسط افراد متعدد نیست. برای همین باید فعالیت گروه های امر به معروف و نهی از منکر پیش چشم کسانی باشد که مرتکب انحرافات اخلاقی و گناهان علنی می شوند تا فعالیتشان اثر مطلوب را داشته باشد. با چنین شیوه است که جو ایمان و تقوا بر بی تقوایی غالب خواهد شد و معصیتکار احساس ناامنی و انزوا خواهد کرد.

۱۰-  برخورد با افراد حتی الامکان باید به مجریان قانونی واگذار شود، اما برخورد با منکرات بدون رودر رویی با اشخاص، وظیفه همگانی است.

۱۱-  …

تشریح و ترسیم شکل های مختلف صورت مسأله و راه حل های آن

به نظر می رسد در اصل مسأله و صورت های مختلف آن همه دلسوزان واقف هستند. اما از مشاوره ها و گفتگوها به دست می آید که آنچه مبهم و نامشخص است، روش برخورد و راه حل آن است. یعنی در ضرورت امر به معروف و نهی از منکر تردید نیست اما اینکه در مواجهه با موارد گوناگون چه کنیم و چگونه برخورد کنیم و چه بگوییم، مورد تشکیک است. برای اینکه دقیقاً مشخص شود که روش اجرا و شیوه برخورد با انحرافات اخلاقی و بی بندوباری ها چگونه باید باشد بهتر است نمونه هایی از این مسایل را مطرح کنیم و بهترین روشی که در مقابله با آن ها به نظر می رسد را ارائه دهیم تا موضوع واضح تر شود.

۱-     نمونه اول چیزی است که رایج است و بسیار مشاهده می شود. دختران و زنان بدپوشش و بزک کرده که در اماکن عمومی بدون توجه به شؤونات اسلامی تردد می کنند.

اگر در این وضعیت فقط پوسترهایی روی دیوارها نصب شده باشد که زنان را توصیه به رعایت حجاب اسلامی کند خوب است اما چندان مؤثر نخواهد بود.

اگر یک نفر از مردم عادی به این زنان و دختران به صورت خصوصی تذکر زبانی بدهد، خوب است اما این نیز چندان مؤثر نخواهد بود و چه بسا بهانه های مختلف، فرصت فریاد زدن و صحنه سازی و مظلوم نمایی را به آن زنان و دختران بی بندوبار بدهد. البته در این صورت محتوای تذکر و نوع بیان آن یک نفر در میزان تأثیر و عکس العمل آنان نقش دارد.

اگر آن یک نفر همان بیان و تذکر را به صورت علنی و آشکار به آنان بدهد، مطمئناً اثرش بیشتر و ماندگارتر خواهد بود؛ علاوه بر اینکه فرصت صحنه سازی را نیز از آنان خواهد گرفت.

حال اگر به جای یک نفر چندین نفر در طول مدتی از زمان و یا به صورت گروه های متعدد با این نوع و این روش یعنی علنی و آشکار با عبارات و جملات مناسب و تکان دهنده به انتقاد از پوشش و ظاهر این زنان و دختران بپردازند، آیا بهتر و مؤثرتر نخواهد بود؟

حال می توان به این روش، تبلیغ و توصیه از طریق نصب پوستر و پلاکار و غیره را نیز افزود تا اثر تذکرات شفاهی و عمومی را بیشتر کند. زیرا در این صورت است که این تذکرات نوشتاری خواننده را به یاد تذکرات علنی می اندازد و اثر روانی مناسب را بر او خواهد داشت.

اگر با چنین روشی احیاناً زنان و دخترانی بازهم به بی بندو باری و بی حرمتی خود ادامه دادند و یا حتی به تمسخر گرفتند در این صورت دخالت مجریان قانون الزامی است و گشت های نیروی انتظامی باید به وظیفه قانونی خود عمل کنند تا طرح اثر قاطع داشته باشد. اما اگر مجریان قانون به وظیفه خود عمل نکنند بازهم این طرح از سایر روش ها مؤثرتر و مفیدتر خواهد بود.

۲-     نمونه دوم زن و دختری که در کوچه یا جای خلوت دیگری مراعات حجاب را نکند، اینگونه موارد در مرحله اول هدف این طرح نیست. اما به هرحال همان شیوه تذکر فردی و خصوصی با رعایت همه جوانب و بیان سنجیده و مناسب، اولویت دارد. ذکر این نکته لازم است که وقتی که طرح در اماکن عمومی و پرازدحام موفق شود یقیناً اثرات آن در سایر اماکن نیز مشاهده خواهد شد. زیرا بسیاری از بدحجابی ها متأثر از جو جامعه است.

۳-     نمونه سوم مواردی است که یک نفر و یا تعدادی افراد بی بندوبار علناً مرتکب جرم و گناهی می شوند. مثلاً به قمار مشغول هستند و یا به آزار و اذیت دختری می پردازند. در این حال علاوه بر امر به معروف و نهی از منکر علنی و آشکار چاره ای جز برخورد قانونی نیست و باید مجرم به سزای عمل خود برسد تا بازدارندگی لازم ایجاد شود.

۴-     ….

اهداف طرح

هدف اصلی این طرح ایجاد موج فرهنگی در حد توان بر ضد حرمت شکنی ها و اباحی گری ها در سطح شهرها می باشد. بر این اساس اهداف این طرح عبارتند از:

۱-     خروج جامعه از بی تفاوتی در مقابل حرمت شکنی ها.

۲-     اصلاح جریان فرهنگی در اماکن عمومی و تغییر موج و فضای مخالف ارزش های اسلامی

۳-     انجام یکی از مهمترین وظایف دینی و قانونی که بر زمین مانده است (امر به معروف و نهی از منکر)

۴-     یادآوری تعالیم دینی، حقوق و تکالیف اجتماعی و ارزش های انسانی در بین شهروندان

۵-     ارائه الگوهای مناسب در خیرخواهی برای یکدیگر و احیاء امر به معروف و نهی از منکر

۶-     برچیده شدن مظاهر فسق و گناه و اباحی گری از سطح شهرها و اماکن عمومی و حاکم شدن عفاف و امنیت اخلاقی و فکری در بین عموم مردم و مسؤولان.

مخاطبین طرح

۱-     روحانیت معزم، ائمه جمعه و جماعات و داوطلبان از بین همه ی اقشار مردم به خصوص جوانان و اشخاص مؤمن، متدین و انقلابی که بدنه اجرایی و تشکیلاتی این طرح هستند.

۲-     همه مسؤولین و سازمان ها و ارگان ها اعم از دولتی و غیر دولتی به عنوان حامیان و پشتیبانان طرح که باید زمینه را برای تحقق عفاف و امنیت اخلاقی و فرهنگی فراهم کنند و یا لا اقل در برابر این هدف سنگ اندازی نکنند.

۳-     همه کسانی که با عموم مردم سروکار دارند مانند: رانندگان وسایل نقلیه عمومی، کسبه، و غیره.

۴-     همه ی افراد و اشخاص حقیقی و حقوقی که دچار انحرافاتی در رفتار و اخلاق هستند و یا با ظاهری برخلاف عفاف و شؤونات اسلامی در جامعه حضور می یابند به عنوان جامعه هدف.

نکته مهم: مناسبترین نهاد مستقل از دولت برای وظیفه امر به معروف تشکیلاتی، روحانیت است.

لذا تشکیل شورای امر به معروف و نهی از منکر در حوزه علمیه ضرورت دارد. این شوری می تواند متشکل از نمایندگان مراجع عظام، نمایندگان شورای عالی و مدیریت حوزه، نماینده قوه قضائیه، نماینده نیروی انتظامی و نمایندگان جامعه مدرسین و غیره باشد. و در ساختار آن هم بخش پژوهشی و هم بازوی اجرایی در نظر گرفته شود.

این شوری به عنوان شورای مرکزی امر به معروف و نهی از منکر کشور می تواند بر کل جامعه اعم از دولت و مردم نظارت داشته باشد و شوراهای مساجد و ادارات و سایر موارد را مدیریت کند.

مرحله مطالعاتی طرح:

۱-     تهیه پیشنویس طرح با تشریح صورت مسأله، مشاوره، نظرخواهی و همفکری با صاحبنظران در تکمیل و نهایی ساختن آن

۲-     مطرح کردن طرح در بین طلاب، فضلاء و متدینین و افراد دلسوز، خصوصاً در مساجد و مجالس نخبگان علمی و زمینه سازی برای اجرای آن

۳-     دسته بندی اماکن عمومی و تهیه فهرستی از منکرات رایج در آن ها و زمان اوج وقوع آن ها و نوع افراد مبتلا و بررسی شیوه مناسب برای هر دسته از اماکن مانند: خیابان، ایستگاه مترو، قطار، اتوبوس، بازار، فروشگاه، نمایشگاه، پارک، سینما، اماکن ورزشی، تفریحی، گردشی و غیره. همچنین تهیه فهرستی از معروف های فراموش شده در جامعه بخصوص در روابط اجتماعی (مطالعه و تحقیق میدانی و مستند).

۴-     تهیه عبارات، جملات و مطالب لازم برای برخورد با هریک از موارد منکر و ترغیب به معروف، متناسب با هر دسته از اماکن. (آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام بسیار کارساز است)

۵-     تعیین نیازمندی های مادی و معنوی طرح و منابع مالی و پیشتیبانی آن و برآورد هزینه های اولیه

۶-     تعیین زمینه ها و مراکز و محل های فعالیت و موارد منکر و اولویت بندی برای نهی از آن و موارد معروف و اولویت بندی برای امر به آن در هریک از  زمینه ها و مراکز

مراحل اجرایی طرح:

۱-     مطرح ساختن این نوع امر بعروف و نهی از منکر (نوع تشکیلاتی و روشمند) در مساجد و دعوت از افراد دارای شرایط و داوطلب برای عضویت در تشکل.

۲-     تشکیل شورای امر به معروف و نهی از منکر در مساجد. اعضای این شوری عبارتند از:

الف) امام جماعت یا نماینده وی

ب) دو نماینده از بسیج منطقه

ج‌)    نماینده کلانتری محل

د‌)      سه نفر منتخب از داوطلبانی که فعالیت پژوهشی، تبلیغی، تألیفی یا آموزشی دارند.

۳-     شناسایی افراد و گروه های مناسب و همفکر برای اجرای طرح (در اطراف هر مسجد و هر مکان عمومی مانند ایستگاه مترو حد اقل سه نفر عضو تشکیلات لازم است). برای عضوگیری از طلاب و فضلای حوزه های علمیه، دانشجویان متدین و نهادهای مذهبی دانشگاه ها، اعضا و دست اندرکاران هیئت های مذهبی، نمازگذاران مساجد، پایگاه های بسیج و غیره، می توان استفاده کرد.

۴-     تشکیل جلسات توجیهی با داوطبان و آماده ساختن اعلامیه ها، بیانیه ها بروشورها، پلاکاردها و غیره.

۵-     اجرای آزمایشی طرح در مناطق تعیین شده به صورتی که در ادامه آمده است.

۶-     بررسی نتایج و بازتاب های اجرای آزمایشی طرح و اصلاح و تکمیل روش ها.

۷-     نهایی ساختن طرح برای تأیید آن توسط مراجع و مقام معظم رهبری.

۸-     تشکیل هسته مرکزی مدیریتی و مشورتی (این هسته مدیریتی بهتر است متشکل از افرادی صاحب نظر در زمینه مسایل اجتماعی، تربیتی، روانشناسی، اخلاقی، فقهی، حقوقی، سیاسی، تاریخی، مدیریتی و ارتباطاتی باشد)

۹-     تهیه ی امکانات لازم برای جلسات مدیریتی و مشورتی و ابزار لازم برای فعالیت های گروه ها.

۱۰-  تشکیل گروه های مختلف اجرایی از داوطلبان حوزوی و دانشگاهی، بسیج مساجد، مدارس و ادارات، نیروی انتظامی و غیره

۱۱-  آموزش گروه ها برای اجرای مصوبات گروه تخصصی و تعیین وظائف آنان

۱۲-  تشکیل جلسات روزانه یا هفتگی برای بررسی بازدهی و بازتاب کار

۱۳-  مشارکت دادن سایر شهروندان داوطلب و تعیین نوع همکاری هریک از آنان در اجرای طرح، مثل نصب پوستر و پلاکارد و غیره

۱۴-  دعوت از خبرگزاری ها برای اعلام این نوع از تبلیغ که موجب آمادگی سایر مردم در جاهای مختلف و توسعه طرح می شود.

۱۵-  …

مرحله آزمایشی

۱-     اجرای آزمایشی طرح در نقاط خاص

أ‌-       اعلام قبلی: یک یا چند روز قبل از اجرای طرح – بعد از هماهنگی با نیروهای انتظامی و قوه قضائیه- با پخش اعلامیه و نصب پلاکارد و بلندگوهای سیار و غیره در مناطق شلوغ و پر ازدحامی که از قبل مشخص شده است باید اعلام شود که مثلاً “طرح نهضت امر به معروف و نهی از منکر از فلان روز در این مناطق به اجرا در خواهد آمد از عموم مردم مؤمن و دلسوز  تقاضا می کنیم ما را در اجرای این طرح همراهی کنند … و حتی گوشه هایی از شیوه اجرای طرح نیز به طوری که آموزنده و امیدوار کننده باشد در صورت لزوم بیان شود”.

این اعلام قبلی خود بهترین زمینه را برای موفقیت اجرای طرح فراهم خواهد ساخت. زیرا به همین اندازه وضعیت روحی و روانی جامعه را تغییر خواهد و هم خاصیت بازدارندگی دارد و هم برای دلسوزان جامعه امیدوار کننده و نیرو دهنده است تا داوطلبانه به اجرای طرح کمک کنند.

ب‌-   زمان و مکان شروع: برای شروع آزمایشی طرح باید وقتی که تعداد داوطلبان در یک منطقه ی تبلیغی به ۴ نفر رسید پس از اعلام قبلی به حول و قوه خداوند متعال کار خود را از زمان مناسب (مثلاً ساعت ۹ صبح) در مکانی مناسب (مثل اطراف زیارتگاه ها و مساجد) با خواندن متن های آماده شده، شروع کنند.

ت‌-   کیفیت کار: بهتر است هریک یا هر دو نفر از این افراد محدوده ای از مسیر را به خود اختصاص دهند و در طول مسیر، ضمن حرکت به تبلیغ و امر به معروف و نهی از منکر بپردازند و در همین حال عکس العمل مردم و نکات لازم را یاداشت کنند یا به ذهن بسپارند.

مبلّغ هرگز نباید از کار خود ناامید شود و باید بداند که کار او به مرور افکار عمومی را موافق خواهد کرد و جریان بی عفتی و فضای اخلاقی را تغییر خواهد داد.

۲-     بررسی بازتاب اجرایی طرح (اجرای آزمایشی طرح باید دو نتیجه بارز و محسوس داشته باشد: ۱- فراگیر شدن نسبی امر به معروف و نهی از منکر ۲- کاهش منکرات)

۳-     اصلاح روش ها و جزئیات در صورت نیاز

برنامه ی گروه ها:

۱-     گشت زنی اعضای گروه در مسیرهای معین و بیان مطالب آماده شده و مناسب به سبک اعلام عمومی. (چیزی شبیه محتسب که در گذشته بوده است منتها نه با برخورد خصوصی) نمونه ای از مطالب برای تبلیغ در اماکن عمومی در ادامه آمده است.

۲-     ثبت گزارش و عکس العمل های افراد دیگر با ذکر مشخصات توسط عضو دیگر گروه.

۳-     تغییر لحن و محتوای مطالب متناسب با مشاهده ی منکر و فساد علنی.

۴-     ثبت گزارش و میزان تأثیر برنامه بر روی افراد هنجارشکن.

۵-     تهیه آمار روزانه از هنجار شکنان و نوع و حدود آن توسط یکی از اعضای گروه.

۶-     پخش پوسترهای آماده شده بین مغازه داران و رانندگان وسایل نقلیه عمومی.

۷-     اهدای کتاب و بروشورهای آماده شده به عابران.

۸-     برگزاری سخنرانی ها و نمایش ها و برنامه های تأثیرگذار در محل های مناسب توسط افراد آموزش دیده با کمک اعضای گروه.

۹-     برانگیختن احساسات عمومی نسبت به دین و ارزش های آن.

۱۰-  ایجاد محل هایی برای عرضه ی محصولات فرهنگی مناسب برای جایگزین کردن با محصولات نامناسب و حرام از جمله چادر، مقنعه، جوراب ضخیم، سی دی های اسلامی و غیره.

۱۱-  …

مرحله اصلی با اعلام از طریق رسانه ها

۱-     بررسی نتایج مرحله آزمایشی

۲-     اصلاح و تکمیل برنامه ها

۳-     رسانه ای کردن طرح

۴-     گسترش طرح به سمت مراکز و اماکنی که فساد و منکرات بیشتر است (با تدابیر مناسب).

۵-     تهیه گزارش و اعلام نتایج آن در محدوده ی زمانی خاص از طریق رسانه ها

۶-     …

مجریان طرح:

افراد و گروه های مستقل و غیر وابسته به نهادها و سازمان های دولتی و کشوری

متأسفانه در سطح شهرها و خیابان ها و در اماکن عمومی مثل پارک ها توسط افراد بی بندوبار تبلیغ منکرات و ایجاد آلودگی صوتی با موسیقی مبتذل و غیره کاملا آزاد است و هیچکس مانع کار ناشایست آنان نمی شود.

چرا یک آمر به معروف و ناهی از منکر و یک مبلغ مذهبی نتواند با صدای بلند حضور خود را در اماکن عمومی اعلام کند و دین و اخلاق و عفاف را تبلیغ کند و هدف خداوند و اولیای خدا را محقق کند؟

بنابراین بهتر است مجریان این طرح افراد و گروه هایی مستقل و غیر دولتی باشند تا بهانه ای برای مخالفان دولت و نظام نباشد و پذیرش مردم ابتداءً از روی خلوص و اختیار باشد نه از روی ترس و اجبار.

گرچه دولت و ارگان های آن نیز باید وظیفه خود در قبال این امر را انجام دهند و پس از اتمام حجت افراد را ملزم به رعایت عفاف و اخلاق کنند.

پس اولاً باید گروه هایی کارآزموده به تبلیغ و ترویج آموزه های دینی در زمینه ی فرهنگ عفاف و اخلاق اجتماعی بپردازند.
ثانیاً همزمان، دلسوزان و متدینین اعم از پیر و جوان دست از بی تفاوتی و سکوت در برابر ناهنجاری ها بردارند و با مبلغین و مروجین حیا و عفاف همکاری کنند و با صدای رسا ارزش ها و شعارهای اسلامی را تبلیغ کنند.

ثالثاً مأمورین اماکن و نیروی انتظامی از فعالیت تخریب کنندگان فرهنگی در سطح شهر جلوگیری کنند.

با این سه امر مهم فضای جامعه برای بی حیاها و هنجارشکنان نا امن خواهد شد.

بعد از این مرحله است که تذکر و امر به معروف به اشخاص قطعاً مؤثر خواهد بود.

رابعاً این روند مستمر باشد و دامنه آن وسعت و ارتقاء پیدا کند.

ساختار تشکیلات نمونه برای اجرای طرح

۱-     هیأت مدیره متشکل از سه تا ۷ نفر که غیر از مرحله تأسیس توسط اعضای تشکل از بین واجدان شرایط انتخاب می شوند.

۲-     نیروهای تدارکاتی که از بین داوطلبان توسط هیأت مدیره انتخاب می شوند.

۳-     گروه های اجرایی …

حداقل شرایط عضویت در اجرای این طرح

۱-     مسلمان بودن

۲-     بالغ و عاقل بودن

۳-     آشنایی با احکام امر به معروف و نهی از منکر

۴-     توانایی انجام مأموریت ها و وظایف مربوط

۵-     تعهد به انجام وظایف اسلامی

۶-     …

روش اجرای طرح در مرحله آزمایشی:

این قسمت از طرح حساس ترین و مهمترین قسمت آن است و نیاز به برنامه ریزی دقیق و مناسبی دارد. مسلماً روش اصلی در همه جا برخورد علنی و عمومی با منکرات علنی است اما به لحاظ تفاوت محله ها و مناطق این برخورد باید متنوع و متفاوت و متناسب با وضعیت محل باشد تا مفید و اثر گذار باشد. در آغاز کار می توان روش های خاصی را به طور سنجیده به کارگرفت اما باید با تجربه این روش ها را بهینه سازی کرد. روش های کلی می تواند به صورت های زیر باشد:

۱-     تردد مجریان طرح در سطح شهر و اماکن عمومی با بیان و پخش مطالب آموزنده و انذار دهنده و بشارت دهنده و مناسب در ساعات پر ازدحام (در صورت نیاز مثل اماکن شلوغ و پرسروصدا از بلنگو استفاده شود).

۲-     تهیه و حمل یا نصب تابلوها و پلاکاردها و پوسترهایی با طرح هایی مناسب و تکان دهنده یا آیات و روایات مربوط.

۳-     تذکر عمومی و علنی در صورت مشاهده منکر و ترک معروف.

۴-     هشدار و اخطار لازم به صورت عمومی در صورت مشاهده افرادی که قصد لجاجت در حرمتشکنی دارند.

۵-     تشویق علنی کسانی که کمک به اجرای طرح می کنند. (هر فردی که فعالیت وی از نظر کمی و کیفی مورد توجه گروه مدیریتی قرار گیرد موفق به دریافت نشان آمر به معروف و ناهی از منکر خواهد شد. و هر مسجد یا مدرسه یا … که مثلاً پنج درصد از افراد آن مجموعه موفق به دریافت این نشان شود به عنوان پایگاه امر به معروف و نهی از منکر نشان مخصوص دریافت می کند و…)

۶-     برخورد قانونی با کسانی که در اجرای طرح اخلال می کنند.

۷-     جلوگیری از فعالیت کسانی که موجب ترویج منکرات و محرمات می شوند مانند قماربازان، نوازندگان دوره گرد، فروشندگان اشیاء حرام و غیره.

۸-     برگزاری جلسات توجیهی با اشخاص حقیقی و حقوقی که با مردم و ارباب رجوع سروکار دارند و دعوت آنان به همکاری در طرح.

۹-     …

پشتوانه ها و ضمانت اجرایی طرح

۱-     خداوند قادر متعال (وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ (حج ۴۰))

۲-     قرآن و اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله (در روایت است که آمر به معروف و ناهی از منکر جانشین خدا و کتاب خدا و پیامبر او در زمین است).

۳-     اتقان و استحکام منطقی طرح و تکیه بر دستورات و احکام شرع مقدس اسلام

۴-     فطرت و عقل انسان ها و افکار عمومی مؤمنین

۵-     مراجع عظام تقلید و فضلاء و طلاب حوزه های علمیه

۶-     مردم مؤمن و متدین و خداجو از اقشار مختلف مانند اساتید و دانشجویان مؤمن و متدین

۷-     ارگان ها و نهادها و قوای سه گانه ی کشور

۸-     قانون اساسی و قوانین جمهوری اسلامی ایران

…

تذکر لازم در باره ضمانت اجرایی ارگان ها و سازمان های دولتی:

قوانین و مقررات و احکام اجتماعی همیشه تا وقتی ضمانت اجرایی دارند که خود مجریان آن ها پایبند و متعهد به انجام وظایف قانونی و شرعی خود باشند. اما در صورتی که خود چنین تعهد و پایبندی نداشته باشند انتظار نمی رود که این نوع قوانین و احکام در جامعه به خوبی پیاده شود و همه به آن مقید باشند.

بنابراین اگر مأمورین نیروی انتظامی خود گرفتار بی بندو باری و تخلف از قانون باشند هرگز نباید از مردم عادی انتظار پایبندی داشت، مگر عده ای اندک که بود و نبود نیروی بیرونی در تقید درونی آن ها تأثیری ندارد. برای همین لازم می دانیم که علاوه بر سختگیری های قانونی برای تخلفات مجریان قانون، برنامه هایی منظم و مستمر برای ایجاد تقوی و تعهد درونی در تمام سطوح اجرایی ترتیب داده شود.

مزایای این طرح نسبت به سایر طرح ها و روش ها:

۱-     در روش امر و نهی فردی احتمال مقاومت طرف مقابل بیشتر می شود و ممکن است به امر و نهی توجهی نکند و چه بسا اثر معکوس داشته باشد و یا صدمه ای به شخص ناهی از منکر وارد کند. اما در روش عمومی در این طرح به علت عدم رودر رویی با افراد مقاومت کمتر است و به علت تأثیر مستقیم بر فضا و تغییر جریان و افکار عمومی اثر امر و نهی نیز بیشتر است. به دلیل شخصی نبودن موضوع، احتمال صدمه دیدن نیز کمتر است.

۲-     در روش برخورد شخصی تأثیر موقتی و گذرا است، اما در روش عمومی در این طرح تأثیر دائمی و ماندگار است.

۳-     در روش برخورد شخصی اثر بسیار محدود و ناچیز است، اما در روش عمومی اثر گسترده و کلان است

۴-     در روش ارشادی گرچه اثر ممکن است عمیق و ماندگار و از روی انتخاب باشد، اما گسترده و دامنه دار نیست، اما در روش امر به معروف و نهی از منکر عمومی هم عمیق و ماندگار است و هم گسترده و دامنه دار

۵-     اثر ارشاد فردی محدود است اما اثر امر به معروف و نهی از منکر علنی عمومی، مضاعف و اجتماعی و همگانی است

۶-     اثر ارشاد فردی و امر به معروف و نهی از منکر فردی احتمالی است اما اثر روش عمومی یقینی و قطعی است

۷-     این طرح بکر است و متأسفانه در نظام اسلامی تا کنون اجرا نشده است

۸-     …

آسیب شناسی و موانع طرح

مسایل و عواملی که ممکن است این طرح را با مشکل و ناکامی مواجه سازد:

۱-     عدم تشکیلات لازم

۲-     تردید و عدم اعتماد اعضا نسبت به درستی کارشان

۳-     ضعف نیروهای اجرایی از نظر اطلاعات و مهارت های لازم

۴-     سستی در ارائه و اجرای طرح

۵-     عصبانیت و برخورد با افراد به صورت نابجا

۶-     ناهماهنگی و یا معارضه و مخالفت شخصیت های حقیقی و حقوقی و دستگاه ها و ارگان ها با طرح و اجرای آن و یا با مجریان آن

۷-     عدم همکاری افراد و نهادهای دخیل و مرتبط با طرح

۸-     خود داری و کوتاهی اعضا در انجام وظیفه به علل مختلف مانند:

أ‌-       خجالت کشیدن

ب‌-   ترس و نگرانی

ت‌-   احتمال عدم تأثیر یا ناامیدی از تأثیر

ث‌-   سردرگمی و نداشتن برنامه و روش مناسب برای برخورد و غیره.

۹-     پنهان ماندن نقطه ضعفی در طرح

۱۰-  فراموش شدن مبانی و انحراف برنامه های تشکل ها از اهداف طرح …

برای برنامه ریزی و فعالیت دقیقتر و مؤثرتر بهتر است هریک از منکرات رایج در جامعه از جوانب مختلف بررسی و چاره اندیشی شود و راهکارها و برنامه های مناسب ارائه و با دقت و جدیت و تلاش مستمر به اجرا درآید تا نتایج بهتری حاصل شود.

از جمله این جوانب می توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- ریشه های هر ناهنجاری و منکر

۲- انگیزه های هنجارشکنان

۳- اهداف هنجارشکنان

۴- بینش ها و اعتقادات هنجارشکنان

۶- روحیات و مسایل روانی هنجارشکنان

۷- جاذبه های هر ناهنجاری

۸- نگاه و طرز فکر عمومی نسبت به هر ناهنجاری

۹- عوامل مستقیم و غیر مستقیم هر ناهنجاری

۱۰- کسانی که از یک ناهنجاری بهره می برند

۱۱- و خلاصه تمام زمینه ها ی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی هر ناهنجاری

…

فعالیت هایی که برای تهیه این طرح انجام شده است:

۱-    تدبر و تحقیق و مطالعه در باره ریشه های روانی اجتماعی حرمت شکنی ها و امر به معروف و نهی از منکر در جامعه

۲-    کشف مهمترین عامل ترویج بی بندوباری و اباحی گری (بی تفاوتی ها در برابر منکرات، تأثیرپذیری از جو غالب و تسلیم آن شدن).

۳-    چاره اندیشی و کشف بهترین راه برای برطرف کردن بی تفاوتی (امر به معروف و نهی از منکر علنی و عمومی و نه فقط خصوصی و پنهانی).

۴-    مطرح کردن این مطلب در کانون گفتگوی قرآنی (انجمن اینترنتی) برای دریافت نظرات موافق و مخالف و پایه ریزی طرح اجرایی و اصلاح و گسترش آن.

۵-    مطرح ساختن طرح با تعدادی (بیش از بیست نفر) از علماء و فضلای حوزه و استفاده از نقدها و نظرات ایشان.

۶-    اجرای آزمایشی طرح در فضای مناسب و بررسی اثرات مثبت و منفی و نقایص آن (به صورت فردی تا حدودی اجرا شده و جواب مثبت گرفته شده است. برای نمونه با منکر قماربازی در یک بازار به این روش برخورد شده و دیگر موردی در آنجا دیده نشده است).

۷-    ارسال طرح برای پژوهشکده امر به معروف و نهی از منکر و ستاد امر به معروف و نهی از منکر و مسؤول گروه های جهادی بشیر و غیره.

پاسخ به شبهات و ایرادات مطرح شده در برابر این طرح

۱-     بعضی از ارگان ها و سازمان های دولتی و صدا و سیما خلاف این طرح عمل می کنند و آن را خنثی می کنند.

پاسخ: به قول معروف “ما لا یدرکُ کلُه لا یترکُ کلُه”. تخلف یک مسؤول یا یک سازمان از واجبات و وظایف خود عذری برای ترک آن ها نیست. مسلماً هر طرحی ممکن است مخالفین ریز و درشتی هم داشته باشد، این دلیل نمی شود که آن طرح نادرست باشد یا کنار گذاشته شود. باید پاسخ مخالفان را به نحو مناسب داد و اشکالات وارد بر طرح را برطرف کرد تا مخالفین کمتر شوند. مانع تراشی ها بر سر راه امر به معروف و نهی از منکر خود از منکراتی است که باید با شیوه ای مناسب با آن برخورد شود.

۲-     در باره امر به معروف و نهی از منکر بین علما و مراجع اختلاف نظر است و بعضی از آن ها با این طرح منافات دارد.

پاسخ: هدف این طرح، منکرات واضح و آشکار و رایج در جامعه است که مورد بی تفاوتی قرار گرفته است، نه موارد مشکوک و اختلافی. و اما اختلاف نظر در شیوه امر به معروف و نهی از منکر مربوط به بند قبل است که پاسخ آن عرض شد.

۳-     بعضی از هنجارشکنی ها عمدی و آگاهانه نیست.

پاسخ: قانون با گناه و تخلف عمدی و غیر عمدی برخورد می کند. شارع مقدس نیز برخورد با منکر را لازم دانسته گرچه نوع برخورد با منکر عمدی و سهوی ممکن است متفاوت باشد.

۴-     با این روش آبروی طرف در معرض آسیب قرار می گیرد و ممکن است او را به لجاجت وادارد.

پاسخ: اولاً آبروی جامعه و دین مهمتر از آبروی افراد است. ثانیاً اگر شخصی در برابر قانون و امر به خیر لجاجت کرد خود او مجرم است نه قانون و مجری آن. ثالثاً در این طرح برخورد با شخصیت افراد نمی شود بلکه با فعل منکر برخورد می شود.

۵-     باید مشکلات و مسایل ریشه ای جوانان را حل کرد، مانند بی کاری، فقر، ازدواج و غیره

توضیح و پاسخ: گاهی می گویند مردم مشکلات دارند، بروید مشکلات و مسایل اقتصادی را حل کنید، مشکلات خودتان را حل کنید، و …. ما می پرسیم آیا مراعات نکردن عفاف و اخلاق ناشی از مشکلات است؟ رعایت عفاف چه ربطی به مشکلات دارد؟ اگر مثلاً بنده بیکار شدم و یا فلانی کار غلطی کرد بنده باید بی حیا بشوم؟ چه ارتباطی بین این و آن است؟

اگرچه باید مشکل ازدواج حل و آسان شود اما معضل هنجار شکنی اخلاقی و بی حیایی معلول این مسأله نیست زیرا بسیاری از هنجارشکنان افراد ازدواج کرده و افراد ثروتمند و شاغل و خلاصه افرادی هستند که هیچ مشکلی ندارند. به نظر نمی رسد که مشکلات شخصی یا اجتماعی انسان را وادار به ارتکاب منکرات کند. هرکس سوار قطار جامعه می شود باید خود را با شرایط و ضوابط عمومی آن که برای همه یکسان است تطبیق دهد و حق ندارد به حریم دیگران تجاوز کند هرچند مشکلاتش او را وادار به تجاوز کند.

۶-     این طرح ضمانت اجرایی ندارد.

ضمانت اجرایی آن وعده خداوند متعال و آموزه های قرآن و روایات و موافقت مؤمنان متعهد و دلسوز است. علاوه براین زمینه فکری و اجرایی آن در برخی از نهادها و ارگان ها فراهم است. این طرح کاملاً مطابق با وظیفه ی قانونی و شرعی هر مسلمان است و در برابر وظایف قانونی و اسلامی کسی جز شیاطین و پیروان فرهنگ غربی نخواهد ایستاد.

۷-     باید تقیدات دینی را درونی و فرهنگ سازی کرد.

این طرح نه تنها مخالفتی با درونی ساختن تقیدات دینی و فرهنگ سازی ندارد بلکه یکی از اهداف آن همین امر است. به هرحال تبلیغ علنی و مستقیم نیز از لوازم و روش های فرهنگ سازی است که اسلام در قالب امر به معروف و نهی از منکر واجب کرده است و قابل چشم پوشی نیست.

۸-     این طرح به خاطر برخورد مستقیم اثر معکوس دارد.

همیشه اینطور نیست که برخورد مستقیم اثر معکوس داشته باشد. این طرز فکر اشتباه است. اصولاً امر به معروف و نهی از منکر روشی است برای برخورد مستقیم و شفاف. بسیاری از منکرات و رفتارهای نادرست فقط با برخورد مستقیم اصلاح می شود.

۹-     شما با این کارها می خواهید مردم را به زور دیندار کنید.

گرچه هدف این طرح، ملزم کردن کسانی است که رعایت عفاف و هنجارهای اجتماعی و اخلاقی را نمی کنند، اما این هدف در این طرح نه از طریق زور و اجبار بلکه از طریق امر و نهی زبانی و علنی دنبال می شود. اعمال زور و اجبار در مورد افرادی که با تحقیر و تمسخر ارزش ها به شرع و قانون و ملت دهن کجی می کنند، برعهده ی نیروی انتظامی و قوه قضائیه است.

۱۰-  بیاییم در ایران حجاب را آزاد کنیم تا هر کس مطابق میل و پذیرش قلبی حجاب را بپذیرد.

پاسخ:

صرف نظر از غیر عقلانی بودن چنین آزادیی، هیچ تضمینی نیست که دشمنان انقلاب و اسلام ستیزان و متجاوزان به حریم عفاف از این آزادی سوء استفاده نکنند. یقیناً آنان بی حیایی و بی عفتی را به اوج خود می رسانند و جامعه را مانند جوامع اروپایی به فساد و فحشا می کشانند. هرگز با آزادی در پوشش، حیا و عفتی باقی نمانده است. آیا کشوری می توان یافت که با چنین آزادیی خالی از فساد و فحشاء علنی باشد؟ علاوه بر این چنین آزادیی با دستورات و احکام اسلام منافات دارد.

حجاب اجباری راهی برای حفظ حریم دیگران است و باید فضای جامعه از عوامل آلودگی روحی و فکری پاکسازی شود. و به نفع خود شخصی که حجاب را رعایت نکرده نیز هست، مثل نجات یک شخص روانی که می خواهد خودکشی کند.

۱۱-  اگر بی حجابی تجاوز به حریم اجتماعی باشد باید در کشور های دیگر که مسلمانان در اقلیت هستند، بگویند به حریم اجتماعی ما تجاوز شده! اصلا دفاع از این حریم خود باعث زیر پا گذاشتن حق اجتماعی بی حجاب ها است.

پاسخ: اولاً بدپوششی در انظار عمومی فقط تجاوز به حریم مسلمانان نیست بلکه تجاوز به حریم انسان است. زیرا تقریباً همه انسان ها کما بیش در معرض تحریکات روحی، روانی و جنسی هستند. و شخص بد پوشش با ایجاد زمینه ی این تحریکات موجب بر هم زدن امنیت و آرامش روحی و فکری دیگران می شود. و تبعات آن به صورت های مختلف دامنگیر شخص و جامعه می شود. این موضوع مختص ایران هم نیست. برای همین می بینیم که جوامع غربی که تقیدی به عفاف ندارند، بیش از سایر کشورها در ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی غرق شده اند.

ثانیاً لباس پوشیدن اگرچه حق شخصی او تلقی شود، سالم نگهداشتن فضای جامعه از هرجهت نیز حق جامعه است. اگر حق شخصی با حق جامعه تعارض پیدا کند رعایت حق جامعه مقدم است و باید از حق شخصی به نفع حقوق جامعه صرف نظر شود.

ثالثاً مراعات نکردن قوانین اجتماعی اسلام توسط کفار نیز مجازات دارد اما اجرای آن در جوامعی که تحت حاکمیت اسلامی نیست از عهده ی مسلمانان خارج است. بنابراین غیر مسلمانان در ایران مثل سایر مردم ملزم به رعایت قوانین اجتماعی کشور هستند. و الا هر متخلفی می تواند ادعا کند که من اقلیت دینی هستم. البته هیچ دین و مذهب الهی مخالف حجاب نیست.

و اما در کشورهای غیر اسلامی اگرچه با اهداف و اغراض سیاسی قوانینی برضد حجاب و عفاف و بر خلاف آزادی مورد ادعای آنان جعل شده است، با این حال مسلمانان حق اعتراض و مبارزه با آن را به موجب اعتقادات خود دارند.

قوانینی که در این سال های اخیر برای ممنوعیت حجاب وضع کرده اند جنبه سیاسی و اسلام ستیزی دارد و هرگز ارزش حقوقی ندارد و نمی تواند مانع حجاب مسلمانان آن کشورها باشد.

۱۲-  خیلی ها فقط برای لجبازی بد می پوشند و دنبال خالی کردن عقده ها و فشارهایی هستند که به ایشان وارد میشود. به نظرم قبل از اینکه مردم را مجبور به کاری کنند باید فرهنگ سازی کنند.

پاسخ:

همه مسلمانان و همه اتباع کشور ملزم به رعایت احکام و قوانین هستند؛ چه از آن حکم آگاهی داشته باشند و چه نداشته باشند. یعنی آگاهی نداشتن یا موافق نبودن عذر موجهی برای تخلف از آن محسوب نمی شود.

در ارتباط با نحوه ی برخورد با تخلفات و نا هنجاری ها، هر ارگان و هر شخصی وظیفه ای دارد.

ناهنجاری ها نیز مختلفند، همانطور که افرادی که هنجارشکنی می کنند نیز مختلفند. برای همین باید برنامه های مختلف برای مقابله با ناهنجاری ها به اجرا درآید و شیوه های مختلف در برخورد با هنجارشکنان به کار گرفته شود. بعضی موارد هست که زبان نرم جواب نمی دهد، و بعضی موارد نیز هست که برخورد تند جواب نمی دهد.

اما همه می دانند که اجرای قانون در یک جامعه برای همه یکسان است و قانون با همه یکسان برخورد می کند. در هنجارهای دینی و اجتماعی نیز همه موظف به مراعات آن هستند، اما اینکه با چه دیدگاه و چه هدفی مراعات می کنند به خودشان مربوط است، ولی به هرحال باید مراعات کنند.

فرهنگ سازی هم که خیلی تکرار می شود، همین است. یعنی همه بفهمیم و بپذیریم که باید به قوانین جامعه و مجریان آن احترام بگذاریم و خود محور نباشیم، قانون محور باشیم.

۱۳-  مخالفان طرح حجاب می توانند به این آیه استناد کنند که:لا اکراه فی الدین. پس اول جامعه را دیندار کنیم که تعداد افراد بی حجاب و بد حجاب کم شود.

پاسخ: آیه لا اکراه فی الدین مربوط به مسلمان شدن است نه مراعات احکام دین. انسان یا اسلام را قبول دارد یا ندارد. اگر قبول دارد نمی تواند گزینشی عمل کند و باید به تمام لوازم آن ملتزم باشد.

لازم است این را بدانید که اگر فرضاً جامعه ای باشد که اکثریت مردم آن غیر مسلمان باشند اما تحت حاکمیت نظام اسلامی اداره شود بازهم ملزم به رعایت حجاب اسلامی و همه قوانین اجتماعی اسلام هستند. چون قوانین اجتماعی اسلام برای تعالی جامعه است. و حکومت اسلامی ملزم به پیاده ساختن آن است.

۱۴-  بعضی از بخش های نظام به خصوص در دوره ی اصلاحات آزادی در پوشش را مطرح می کردند و کاری به وضع ظاهری مردم و فعالیت تولیدی ها و فروشندگان لباس و غیره نداشتند.

پاسخ: بله، متأسفانه نه تنها در بدنه ی دستگاه ها سستی ها و کوتاهی هایی شده و می شود بلکه بودند و هستند کسانی که درست عکس مصالح اسلام و نظام اسلامی عمل کردند.

حدود ۶ سال از قانون حجاب و عفاف و تکلیف هایی که برای چندین ارگان و سازمان وضع شده می گذرد اما واقعاً هریک از این نهادها چه میزان از سهم خود را عملی کرده اند و چه میزان در برابر شبیخون فرهنگی دشمن ایستاده اند و چه میزان کار مؤثر کرده اند؟؟ … بگذریم! درست به خاطر همین درد است که باید تأکید کنیم که چاره ای جز امر به معروف و نهی از منکر علنی در برابر حرمت شکنان و مبارزه مردمی با منکرات نیست. قبل از اینکه گرفتار منجلاب فساد و بی بندوباری و هرزگی شویم و دنیا و آخرتمان به باد فنا رود باید بر سر بی عفتان و مفسدین اخلاق فریاد بزنیم تا دستگاه های مسؤول حساب کار خود را بکنند.

۱۵-  چرا دختر ها نتوانند فریاد بزنند از دست کسانی که برای راحتی خودشان در این گرمای تابستان آسایش را از دیگران سلب می کنند؟ خوب نگاه نکنند تا مردم بتوانند با شال و مانتوی نازکتر بیرون بیایند و گرما زده نشوند! چرا یکبار از دید طرف مقابل به قضیه نگاه نمیکنید؟

پاسخ:

اسلام به هر دو طرف توصیه کرده است که هم مراقب نگاه خود باشند و هم مراقب ظاهر خود باشند و آنچه را معمولاً موجب تحریک دیگران می شود بپوشانند. آری نمی توان به بهانه راحتی و آسایش خود راحتی و آسایش دیگران را سلب کرد؟ اما این مطلبی است که همه باید بدان پایبند باشند. در زندگی اجتماعی و تعامل با یکدیگر باید همه سختی هایی را بپذیرند و یکدیگر را مراعات کنند. اگر خانمی بر اثر گرما یا هرمشکل دیگر نمی تواند حجاب اسلامی را مراعات کند این مجوز وی برای زیر پا گذاشتن شرع و قانون نمی شود و باید به صورت ممکن با شرع و قانون مطابقت دهد؟

از این گذشته آیا مثلاً صورت های بزک کرده و فکل های آرایش کرده و لباس های تنگ و آنچنانی به نظر شما برای رفع مشکل گرماست؟؟

۱۶-  طرح تفکیک دانشگاه ها مثلاً از نظر اکثریت همفکران شما طرح خوبی بوده، اما آیا جوانان بعد از فراغت از کلاس در محیط بیرون با هم تماس نخواهند گرفت؟ آیا میتوان در همه کوچه ها، خیابانها ، مراکز درمانی و خرید، آنها را از هم دور کرد؟ آیا براستی دانشجویان در مدتی که در کلاس هستند، با هم برخوردها و گفتگوهای تحریک کننده دارند؟

پاسخ:

هر محیطی ضوابط و شرایط متناسب خود را برای حفظ سلامت و امنیت خود می طلبد. به بهانه اینکه دختر و پسر ممکن است در جایی با یکدیگر ملاقات داشته باشند نمی توان اختلاط در جاهای دیگر را توجیه کرد. محیط دانشگاه محیط تحصیل و تعلیم و تعلم است. مثل روز روشن است که بسیاری از جوانان با وجود جنس مخالف آن هم با وضع فریبنده ای همه خبر دارند از وسوسه های شیطانی در امان نیستند و از این جوانان تا کنون موارد بسیاری به خود بنده مراجعه و از برخوردها و گفتگوهای تحریک کننده گلایه کرده اند و می گویند نمی توانیم خود را حفظ کنیم و درست درس بخوانیم.

۱۷-  آیا نمی توان به جای این برخوردهای مقطعی، شتابزده و غیرقابل اجرا و بیدوام که نگاهی ابزاری و کاملاً جنسی به روابط انسانی دارد، به دختران و پسران آموزش داد چگونه با هم همکاری کنند و با چه معیارها و روشهایی به قصد ازدواجی پایدار و آگاهانه و با مشورت خانواده ها با یکدیگر به گفتوگو بپردازند؟

پاسخ:

این ایدئال ها در بین جامعه فرشتگان که هرگز دچار لغزش نمی شوند قابل طرح است!

وظائف و برنامه های شرعی باید با جدیت و قاطعیت دنبال و اجرا شود و همه در این امر مسؤولیم.

۱۸-  این نوع کارها مورد تمسخر دیگران واقع می شود و فایده ای ندارد و ممکن است مجری این طرح را دیوانه بخوانند.

پاسخ:

تمسخر دلیل موجهی برای ترک کار خیر نیست. اگر تنها باشد ممکن است اما اگر گروه ها و تشکل هایی با برنامه ای حساب شده باشند متوجه خواهند شد که برنامه ی خاصی در کار است.

…

قم محمد خوش نظر

تابستان ۹۰

۰۹۱۲۷۵۹۹۸۱۱

khoshnazaram@gmail.com

آخرین ویرایش در تاریخ ۱/۲/۹۱

عبارات و مطالبی برای امر به معروف و نهی از منکر علنی و عمومی (برای مرحله آزمایشی)

در زمینه رعایت تقوا و پرهیز از گناه:

تقوای خدا را مراعات کنید. اتقوا الله اتقوا الله. از خدا بترسید.

هرچه امروز بکارید روزی درو خواهید کرد.

مقام آمر به معروف و ناهی از منکر:

آمران به معروف و ناهیان از منکر جانشینان خدا و کتاب خدا و پیامبر خدا در زمینند (حدیث).

رعایت حریم عمومی جامعه:

مردم عزیز، شهروندان گرامی!

همه باید بدانیم که فضای عمومی جامعه ملک شخصی هیچکس نیست و کسی حق ندارد آن را با امیال شخصی خود آلوده کند.

انسان ها به روابط اجتماعی و تعامل با یکدیگر نیازمند هستند. جامعه ای رو به پیشرفت و سعادت خواهد بود که مردم آن به قوانین و حقوق اجتماعی احترام بگذارند و پایبند تکالیف دینی خود باشند.

وضع ظاهری:

وضع ظاهری ما انسان ها در اماکن عمومی جزء مسایل خصوصی نیست زیرا بر فضای عمومی جامعه تأثیر مستقیم دارد بنابراین نباید طوری باشد که موجب گناه و انحراف اخلاقی و فکری دیگران شود و برای دیگران مسأله ساز باشد.

بی توجهی تولید کننده و فروشنده و خریدار به شؤون جامعه اسلامی کمک به انحرافات اجتماعی و تهاجم فرهنگی دشمن است.

قراردادن مجسمه های نیمه عریان در معرض دید جوانان و نوجوانان موجب انحرافات اخلاقی آنان و ایجاد مشکلات بعدی برای خانواده ها است.

این کارها همه خلاف شرع و جرم و گناه است و با ادعای مسلمانی و ایمان سازگاری ندارد.

فردا جواب خدا را چه خواهی داد اگر امروز با رفتار خود جوانی را گمراه کنی؟

چرا امروز همرنگ جمعی می شوی که فردا تنهایت می گذارند؟

خانم محترم! آقای عزیز! آیا برای آن سرهای بریده و بدن های سوخته که فدای حفظ دین شدند، روز قیامت، جوابی دارید؟ (مناسب برای ایام محرم و غیره)

چه کسی شریک جرم چشمان هوسران است؟

صداهای بلند و آزار دهنده:

هیچکس حق ندارد با صدای بلند توجه دیگران را به خود جلب کند مگر برای بیان حق یا گرفتن حق یا امثال آن.

موسیقی:

کسی که صدای موسیقی را بلند می کند حد اقل دو گناه مرتکب شده است. یکی ترویج موسیقی و دوم آزار و اذیت دیگران.

حجاب و پوشش

کسی حق ندارد لباس هایی خلاف عرف و شرع بپوشد. این مسایل در جامعه از مسایل شخصی نیست. کسی که با رفتار و ظاهر خود تأثیر منفی روی دیگران می گذارد به حقوق و حریم دیگران تجاوز کرده است.

کسی که حجاب اسلامی و پوشش اسلامی را رعایت نمی کند حریم اجتماعی دیگران را شکسته است.

حجاب برتر (چادر)، به زنان ما عفت، به مردان ما غیرت و به جامعه ما عزت می بخشد.

بدحجابی و بی حیایی، عفت و غیرت و عزت را از جامعه می برد.

لباسی بپوش که انگشت نمای مردم نشوی و عزت واحترامت هم محفوظ بماند.

جلب رضای خدا بهتر از جلب توجه نامحرمان است

سلامت روانی جوانان زیباتر از دختران نمایشی است.

امروز در گناه بی حجابی همنوا می شوید، فردا تک تک محاسبه می شوید.

دختران از کودکی به نوع پوشش عادت می کنند.

…