تقلید از غربی ها

یک روز به جامعه ‏ى ما اینجور تفهیم کرده بودند که راه پیشرفت این است که ما از غربى ‏ها تقلید کنیم؛ آن هم نه تقلید در دانش‏آموزى و دانش‏اندوزى، تقلید در ظواهر؛ زنهایمان بى‏حجاب بشوند؛ مردهایمان کلاه فلان جور و لباس فلان جور بپوشند. میدانید در کشور ما، دوره‏اى بر مردم ما گذشت که گذاشتنِ یک کلاه مخصوص به نام کلاهْ پهلوى اجبارى شد و اگر کسى این کلاه را بر سر نمیگذاشت، مجرم شمرده میشد! بعد یک قدم جلوتر رفتند، گفتند یا کلاه پهلوى یا شاپو؛ چون غربى‏ها – اروپائى‏ها – این لباس را میپوشند. انواع و اقسام لباسهائى که در داخل کشور – لباسهاى محلى – پوشیده میشد، همه منسوخ و ممنوع شد؛ براى اینکه لباس متحد الشکلِ از غرب آمده، پوشانده بشود. براى چى؟ براى پیشرفت! پیشرفت کشور را در این دانستند که مردم ما کت و شلوار بپوشند، کروات ببندند، زنهاى ما بى‏حجاب حرکت بکنند؛ رسوم و عادات غربى را یاد بگیرند. ببینید چقدر خسارتبار است براى یک کشور؛ چقدر مایه‏ى شرمندگى است، وقتى انسان فکر بکند. آن روز نه فقط شرمنده نمیشدند، افتخار هم میکردند، با صداى بلند هم این را فریاد میکردند. این، بیراهه است. نسخه‏ى پیشرفت، نسخه‏ى غلط؛ بیراهه. اصول براى این است که این اشتباهات پیش نیاید.(۱۳۸۷/۰۷/۰۷ )