شناخت همدیگر

پرسش ۴٫ آیا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدایی نمی شود؟

بدون تردید افرادی که در صدد ازدواج و تشکیل زندگی مشترک هستند، باید از یکدیگر شناخت و آگاهی داشته باشند و زندگی خود را براساس شناختی که از یکدیگر دارند، بنا کنند. در غیر اینصورت، زندگی ای که براساس توهم و خیالات واهی بنا گردد، فرو می ریزد. پس ما نیز همانند شما، ضرورت شناخت را قبول داریم و معتقدیم: بنیان زندگی مشترک براساس شناخت صحیح و مطابق با واقع تشکیل می شود. طبق آموزه های اسلامی دختر و پسر اگر تصمیم جدی بر ازدواج دارند، می توانند قبل از عقد نسبت به وضعیت ظاهری یکدیگر، آگاهی پیدا کنند و حتی طی چند جلسه گفت و گو، از خصوصیات اخلاقی و انتظارات زندگی آینده، شناخت داشته باشند.

آنچه نیاز به بررسی دارد، چگونگی این آگاهی و میزان دقت آن است. به گواهی آمار، درصد قابل توجهی از طلاق ها و مشاجرات، ناشی از شناخت ها و اطلاعات غلط و یا سطحی و گذرا است. این واقعیت تلخ نشانگر آن است که به رغم قبول ضررورت شناخت از یکدیگر، در مسیر تحصیل این آگاهی، دچار خطا شده اند، از این رو همان گونه که شناخت دو طرف از یکدیگر بایسته است، رعایت راه و رسم رسیدن به این شناخت و شرایط دسترسی به آن نیز ضرورت دارد و زیر پا گذاشتن آنها، به این چنین پیامدهای تلخی، ختم خواهد شد.

حال باید روشن شود قواعد، شرایط و راه صحیح تحصیل این نوع شناخت و آگاهی چیست؟ ابتدا ویژگی های همسر ایده آل را مد نظر قرار دهید و به منظور کسب اطلاع از برخوردار بودن فرد مورد نظر از ویژگی های مثبت و بیگانه بودن وی با ویژگی ها و اوصاف منفی، اقدام به برنامه ریزی جهت کسب آگاهی نموده و به تحقیق و پرسش و … دست می زنید. چون هر ویژگی ای از طریقی خاص به دست می آید: عدم سوء سابقه با مراجعه به مرکزی خاص یا عدم ابتلا به بیماری ژنتیکی و وراثتی، از رهگذر مراجعه به مرکز مشاوره ژنتیکی، سازگاری گروه خونی و RH خون از راه آزمایش خون، حسن اخلاق، اصالت خانوادگی و پایبندی به اعتقادات دینی و … از طریق شناخت خانواده و گفت و گو به دست می آید. پس تنها ارتباط دختر و پسر راه گشا نیست. از جانب دیگر چون هدف، تحصیل “شناخت و آگاهی” است، رعایت اصول زیر لازم و ضروری است:

  1. در این ارتباط، جز پیام شناختی، پیام دیگری مبادله نشود، از این رو خوش و بش کردن و گل گفتن و گل شنیدن به این ارتباط ضرر می رساند و آن را از هدف خود دور می سازد.
  2. راه شناخت تنها ارتباط مستقیم با فرد مورد نظر نیست، بلکه تحقیق، پرس و جو و مراجعه به سابقه زندگی و … از راه های دیگر شناخت است. حتی به بعضی از شرایط همسر ایده آل، نمی توان از طریق ارتباط مستقیم و گفت و گو پی برده و چه بسا بهره گرفتن از آگاهی فرد مورد اعتماد و آگاه و مصلحت اندیش کارگشا است، تا گفت وگوهای طولانی و دو نفره آمیخته به عشق ورزی و محبت.
  3. در صورت ضرورت ارتباط مستقیم دیداری، باید موضوع جلسه و سؤالاتی که در پی پاسخ آن هستید، از قبل مشخص باشد و حتی به صورت جزئی، معین و روشن بیان گردد و از سخنان بی ثمر و کلی جداً پرهیز شود.
  4. مدت زمان جلسه ارتباط دیداری نباید زیاد طولانی باشد.
  5. چون هدف کسب آگاهی از یکدیگر است، لذا حضور فرد ثالث که نقاط پنهان و مبهم گفت و گو را به طرفین گوشزد کند، ضروری است (حتی اگر از نظر شناختی، به حضور فرد ثالث نیاز نباشد)، فضای خلوت دو نامحرم، جایگاه نفوذ شیطان است. پنهان از نظاره دیگران به ارتباط دیداری اقدام نکنید که اگر فضا به شهوت و عشق آلوده گردد، چشم عقل کور می شود و دیگر نمی توان به آگاهی درست و دقیق دست یافت.

بر گرفته از کتاب “پرسش ها و پاسخ های دانشجویی” نوشته آقای محمد رضا احمدی با همکاری جمعی از محققان، انتشارات دفتر نشر معارف.

همچنین ببینید

دوره تربیت مربی عفاف و حجاب قاصدان نجابت ۴

این دوره ویژه فعالان عرصه جوان و قشر دانشجو و آمران به معروف و ناهیان ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *