روش های تبلیغی نو در زمینه حجاب و عفاف

سوال: بنده مسوول کانون عفاف وحجاب در مرکز دانشگاهیمون هستم همان طور که مطلعید تبلیغ این امر خطیر به روش سنتی بخصوص در محیط های دانشگاهی بازخورد شایسته ای ندارد. بنده با توجه به اهمیت این موضوع به دنبال راهی برای افزایش توجه دانشجویان   و روش تبلیغی نو در این راستا هستم و به تجربه شما خیلی نیاز دارم.چطور و  چگونه این کار را انجام بدهم و شیوه های جدید برای تبلیغ درست و تاثیرگذار چیست؟

پاسخ:

بسم اللّه الرحمن الرحیم

تهیه کننده
نصرت الله شمس اللهی

مربیان و اصول تربیتی (۱)
مقدمه
هر اقدامی که انسان می خواهد انجام دهد چه در زندگی شخصی و چه در بعد اجتماعی و سازمانی برای اینکه به نتیجه مطلوب برسد لازم است انسان نسبت به آن اقدام معرفت و شناخت داشته باشد و از آنجا که ما در یک مرکز آموزش پاسداری خدمت می کنیم لازم است نسبت به مأموریت و شیوه های و اصول انجام آن شناخت داشته باشیم.
علی (ع) می فرماید:« مَا مِن حَرَکَهٍ إلَّا وَ أنتَ مُحتَاجٌ فِیهَا إلَی مَعرِفَه»
قال صادق (ع):« العامل علی غیره بصیرهٍ کسائر علی غیر طریقٍ فلا تزیدُه سرعَهُ السیر الا بعداً »
می خواهیم چه کنیم؟
رسالت مرکز آموزشی سپاه پاسداران پاسدار پروری است می خواهیم مجاهد تربیت کنیم از ورودیها صفی بسازیم کانهم بنیان مرصوص .
پاسدار کیست؟
۱٫    کسی است که در حقانیت خود هیچگونه تردیدی ندارد.
۲٫    بدونه دلهره وارد صحنه مبارزه می شود.
۳٫    به هیچ وجه صحنه مبارزه را ترک نمی کند.
۴٫    پاسدار کسی است که معتقد است در صحنه مبارزه نه تنها هیچ ضرری متوجه او نیست بلکه به تعبیر قرآن به احدی الحسنیین می رسد.
۵٫    شهادت منتهی آرزوی او است.
نامه ۶۲  نهج البلاغه گویای موارد فوق است.« إِنِّی وَ اللَّهِ لَوْ لَقِیتُهُمْ وَاحِداً وَ هُمْ طِلَاعُ الْأَرْضِ کُلِّهَا مَا بَالَیْتُ وَ لَا اسْتَوْحَشْتُ وَ إِنِّی مِنْ ضَلَالِهِمُ الَّذِی هُمْ فِیهِ وَ الْهُدَى الَّذِی أَنَا عَلَیْهِ لَعَلَى بَصِیرَهٍ مِنْ نَفْسِی وَ یَقِینٍ مِنْ رَبِّی وَ إِنِّی إِلَى لِقَاءِ اللَّهِ لَمُشْتَاقٌ وَ [لِحُسْنِ حُسْنِ ثَوَابِهِ لَمُنْتَظِرٌ رَاج ‏»
در این نامه حضرت رمز بی باکی خود و عدم توجه به کثرت دشمن را دو چیز ذکر نموده است.
یکی یقین به حقانیت خویش و بطلان دشمن دوم شوق به شهادت و ملاقات خداوند سبحان آن حضرت نه تنها از مرگ نمی ترسد بلکه آن را در معرکه جنگ با دشمنان مشتاقانه به آغوش می کشد.
•    چگونه می خوهیم راه را طی کنیم؟
•    چه مدت زمان در اختیار داریم؟
•    با چه کسانی می خواهیم راه را برویم؟
اینها سوالهایی است که باید مورد توجه مدیران و مربیان قرار گیرد.
•    بار اصلی را چه کسی باید بکشد؟
بار اصلی به دوش مربیان است همه مدیران باید تلاش کنند تا مربی بدون دغدغه به کار تربیت بپردازد.
•    کار مربی چیست؟
حرکت دادن متربی از آنچه هست به سوی آنچه باید بشود- متربی وقتی وارد می شود چه هست وقتی خارج می شود چه باید شده باشد.
•    آیا لازمه این تحول تخریب « هست » است؟
خیر حرکت دادن است جهت را عوض کردن است ما می خواهیم از جوان متدینی که وارد مرکز
می شود.یک انقلابی فداکار بسازیم که بدون دغدغه وارد صحنه مبارزه شود و شجاعانه در سخت ترین شرائط با انگیزه الهی مقاومت کند.
•    فایده کار مربی چیست؟
۱٫    ایجاد زمینه برای تداوم انقلاب اسلامی تا ظهور دولت یار
۲٫    حفظ عزت و اقتدار دینی
۳٫    گرفتن جرأت و جسارت از دشمن ( و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه)
۴٫    اعتلای کلمه لا اله الا الله
•    فرق مدرس و مربی؟
کار مدرس آموزش است و کار مربی پرورش ، مربی کار الهی می کند او از متربی خود مجاهدی می پرورد که ثمره تلاش او تداوم حیات سیاسی دین است.

مربی و شیوه های تربیتی
مربی در راستای ماموریت خویش باید با شیوه های تربیتی آشنا باشد، شیوه ها را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد یکی شیوه های رشد افزا و دیگری شیوه های آسیب زا و مربی باید مراقب باشد از نوع دوم پرهیز کند.
مربیان و اصول تربیتی (۲)
تربیت یک علم است که از آغاز تا پایان آن یک فرایند خاصی دارد و کسانی که رسالت تربیتی دارند باید ارکان مبانی اهداف و ثمرات را بدانند و ما در این جلسه در صدد بیان این مطالب هستیم.
ارکان تربیت
تربیت دارای سه رکن است که هر کدام از آنها نباشد تربیت محقق نخواهد شد و آن سه عبارتند از : مربی ، متربی و محتوا که با توجه به اهداف تربیت باید قابلیت لازم را داشته باشند و چون هدف اصلی مراکز آموزشی سپاه پاسدار پروری  و تربیت مجاهد است باید مسئولان امر بین ارکان و هدف هماهنگی ایجاد کنند لازم است مربیان مرتب در کارگاههای ویژه ارتقاء یابند گزینش صلاحیت اولیه داوطلبان را برای پاسداری احراز نماید و متن و محتوا از غنای لازم برخوردار باشد.
مبانی تربیت
مبانی تربیت در هر جامعه ای بر اساس جهان بینی آن جامعه تعریف می شود و از آنجا که ما در نظام اسلامی قرار داریم و این نظام مبتنی بر جهان بینی توحیدی  و ارزشهای الهی پایه گذاری شده است باید تربیت بر اساس مبانی دینی باشد لذا برای تربیت دو مبنا ذکر می کنیم یکی شریعت است و دیگری قانون که در نظام دینی قانون نیز برخاسته از شریعت است و باید انطباق کامل با آن داشته باشدکه در جمهوری اسلامی وظیفه شورای نگهبان بررسی مصوبات مجلس و احراز انطباق آنها با شریعت است و به همین جهت است که امام خمینی (ره) می فرمایند:« تخلف از قانون جرم و گناه است»
اضلاع شریعت
شریعت یک مجموعه سه ضلعی است که عبارتند از: عقائد، اخلاق و فقه ( احکام عملی) و هر کدام از اینها نقشی ویژه در تربیت دارند به همین جهت مربی باید شناختی تفصیلی از شریعت داشته باشد و نقش هر بخش را در تربیت بداند و بکار بگیرید اما سوال این است که چگونه به این معرفت دست یافت؟ بخشی از این مهم وظیفه سازمان است.
سازمان باید زمینه رشد و تعالی مربیان خود را فراهم نماید و مرتب آنها را تغذیه فکری کند اما بخش اعظم کار وظیفه خود مربی است او باید اراده رشد فکری داشته باشد و با جهت دهی اوغات خویش در دو موضوع دینی و تخصصی پژوهش نماید.
نقش عقائد
مربی باید الگوی خدا شناسی، خداخواهی، خدا محوری و آخرت گرایی باشد و متربی را از گرایشهای مادی به گرایشهای معنوی و آخرت گرایی منتقل کند و این نمی شود مگر خودش به این حد از کمال رسیده باشد، مربی پاسدار باید باور کند در صحنه مبارزه نه تنها هیچ ضرری متوجه او نخواهد بود بلکه در این میدان به تعبیر قرآن به « احدی الحسنیین» می رسد.
نقش اخلاق
گر چه رعایت قانون یک ضرورت غیر قابل انکار است اما قانون فقط نظم ظاهری ایجاد می کند، اما ما خواهان تعالی فردی و سازمانی هستیم و مربی باید توجه داشته باشد که همه تعالی فردی، خانوادگی، سازمانی و اجتماعی در گرو التزام عملی به اخلاق کریمه است، در اهمیت اخلاق همین بس که حشر انسان بر اساس خلقیات است ، اگر خلق انسانی بود انسان محشور می شویم، نتیجه اینکه باید نقش اخلاق بیشتر از نقش قانون باشد.
نقش فقه
قال رسول الله (ص) « لکل شیءٍ دعامَهٌ دعامَهُ هذا الدین الفقه » هر چیزی تکیه گاهی دارد و تکیه گاه اسلام فقه است. فقه در تمام ابعاد زندگی چه فردی و غیر آن تاثیر گذار است فرد متدین، خانواده اسلامی ، جامعه اسلامی و حکومت اسلامی حکومت فقه محور است و فرق جامعه مسلمان با جامعه اسلامی در همین است که اگر فقه رعایت نشود جامعه مسلمان هست اما اسلامی نیست و همچنین است در سایر موارد ، ما به چند مورد از مسائل فقهی در حوزه تربیت اشاره می کنیم.
۱٫    اهانت به متربی حرام است.
۲٫    نقض کرامت متربی حرام است.
۳٫    طعن و تمسخر متربی حرام است.
۴٫    همه را بخاطر یک نفر تنبیه کردن ظلم است.
۵٫    بدون آمادگی به کلاس رفتن تضییع حقوق است.
اهداف تربیت
همانطور که گفته شد هدف کلی مراکز آموزشی پاسدار پروری و تربیت مجاهد است. سپاه پاسداران یک نهاد جهادی است و متربیانرا باید برای حضور در صحنه های حماسه و ایثار تربیت کند، اما اگر بخواهیم آن هدف کلی را تجزیه کنیم باید گفت ما از تربیت سه هدف داریم:
۱٫    هدف ابتدایی: حراست از جمهوری اسلامی و دفع تهدید های داخلی و خارجی
۲٫    هدف میانی: مدیریت جنبشهای جهان اسلام و برافراشته نگهداشتن پرچم در کنار سایر پرچمها تا ظهور امام عصر(عج) . توجه به این نکته مهم است که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران پرچمی به نام اسلام بلند نبوده و جهان اسلام مقهور اراده دو ابر قدرت شرق و غرب بودند امام خمینی(ره) پرچم را بلند کرد و باید این پرچم همچنان برافراشته بماند. سپاه علمدار این میدان است، که امام فرمودند: پیش به سوی فتح سنگر به سنگر قله های قدرت ، پیش به سوی اتحاد جماهیر اسلامی با دولتهای مستقل .
۳٫    هدف نهایی: ایجاد زمینه برای حکومت جهانی مهدوی و تاثیر گذاری در حماسه بزرگ ظهور است.
مربیان و اصول تربیتی (۳)
تربیت همانگونه که دارای ارکان و مبانی است اصولی هم دارد که مهمترین و نخستین وظیفه مربی و مدیران حوزه‏ها تربیتی شناخت مبانی و اصول برگرفته از آن و جریان دادن آنها در بستر تربیت است.
منظور از« اصول » مجموعه بایدها و نبایدهای برخاسته از مبانی است که باید سرلوحه کار مربی و مدیران مجموعه‏های تربیتی قرار بگیرد و ما در این بحث به بررسی برخی اصول می‏پردازیم.
اصل اول:خودتربیتی
قرآن می‏فرماید: ای انسان تو خود مقدم بر هر کس و هر چیز هستی خود را دریاب.
« یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا عَلَیْکُمْ أَنفُسکُمْ لا یَضرُّکُم مَّن ضلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ إِلى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ‏» مائده ۱۰۵
« علیکم» در ادبیات عرب اسم فعل است، اسم فعل کلمه‏ای است که گر چه فعل نیست اما معنی و کارکرد فعل را دارد یعنی فاعل و مفعول می‏گیرد،«علیکم» معنی امری دارد یعنی«الزموا انفسکم» خود را دریابید.
دریافت خود به چیست؟
۱-مدیریت خویش براساس«ما انزل الله» قبل از هر چیز باید تلاش کنیم خود را با ما انزل الله تطبیق دهیم، بشویم یک انسان مطلوب قرآنی، انسان به مقدار انطباق خود با ما انزل الله کسب نور می‏کند و چنین فردی در هر کجا قرار بگیرد به مقدار نور خویش روشنایی بخش است، انسان بی‏بهره از ما انزل الله در«ظلمات» قرار دارد، چنین انسانی اگر در موضع مربی‏گری قرار بگیرد نمی‏تواند منشأ خیر و تربیت باشد چون او مصداق
« ذات نایافته از هستی بخش » است.
ویژگی انسان قرآنی چیست؟
انسان قرآنی کسی است که رذائل اخلاقی را از خود دور نموده و مزین به فضائل اخلاقی مانند پرستشگری، آخرت‏گرایی، زهد و تواضع شده است.
۲-اقدام جدی برای تهذیب
تهذیب از شرائط اصلی برای«فلاح» است که خداوند بعد از یازده سوگند در سوره«شمس» فرمودند: قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاها  که این بزرگترین سوگند قرآن است.
حقیقت تهذیب چیست؟
حقیقت تهذیب آن ست که انسان عیوب نفسانی خود را کشف نماید و برای زدودن آن اقدام کند.
ابعاد تهذیب
الف: تهذیب عقیده از کفر و شرک، اولین گام تهذیب آن است که انسان هر گونه کفر و شرک را از عقیده خود پاک نموده و به توحید ناب در ابعاد مختلف توحید در ربوبیت، توحید در ذات، توحید در صفات و سایر موارد برسد و نگاهی ابراهیمی به حضرت حق جل و علی پیدا کند، در نگاه ابراهیمی خدا همه کاره عالم است حتی منشأ خنده و گریه ما هم او است که فرمودند: وَ أَنَّهُ هُوَ أَضحَک وَ أَبْکَى‏ نجم ۴۳؛ و یا فرمودند: هُوَ یُطعِمُنى وَ یَسقِینِ(۷۹)وَ إِذَا مَرِضت فَهُوَ یَشفِینِ‏ شعراء ۸۰
چرا ابراهیم(ع) بیماری را به خود نسبت داد و فرمود:«اذا مرضتُ »؟ چون در عالم تکوین هیچ شری از خدا صادر نمی‏شود و در تشعریع هم سیئات و شرور مکروه خداوند است و منشأ اصابت سیئات و رنجها عمل کرد انسان است( تسنبم، ج ۱۹ ص ۵۷۴ ) فرمودند: مَا أَصابَک مِنْ حَسنَهٍ فَمِنَ اللَّهِ  وَ مَا أَصابَک مِن سیِّئَهٍ فَمِن نَّفْسِک‏ نساء ۷۹
ب: تهذیب دل از رذائل، باید دل را از پلیدیها«تخلیه» نمود و بیماریهایی مثل؛ حرص،‌ حسد، بخل و کینه را زدود و فضائل را جایگزین کرد.
ج: تهذیب عمل از ریا، انسانی که در حوزه اندیشه به اینجا رسید که خدا همه کاره عالم است و از غیر او همانگونه که علی(ع) در مناجات شعبانیه می‏فرماید: سود و زیانی متوجه کسی نخواهد شد که فرمودند:« بیدک لا بید غیرک زیادتی و نقصی و نفعی و ضرّی » عمل خود را خالصاً لوجه الله انجام می‏دهد و از«ریا» که شرک خفی است پرهیز می‏کند بنابراین ریا نشانه ضعف باوری و نقصان در توحید است.
د: تهذیب لقمه از حرام، لقمه حرام مانند آب بر آتش است نور، حرارت، نشاط و شور بندگی را خاموش می‏کند و انسان را در سراشیبی سقوط قرار می‏دهد، لقمه حرام مانع استجابت دعا است و انسان را نسبت به حق بی‏خیال و یا حتی به مقابله می‏کشاند، اگر چنین فردی در موضع تربیتی قرار بگیرد دیگران را هم با خود به سراشیبی می‏کشاند.
آیه دوم
یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا قُوا أَنفُسکمْ وَ أَهْلِیکمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاس وَ الحِْجَارَهُ عَلَیهَا مَلَئکَهٌ غِلاظٌ شِدَادٌ لا یَعْصونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ‏ « اى کسانى که ایمان آورده‏اید، خودتان و کسانتان را از آتشى که سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ کنید: بر آن [آتش‏] فرشتگانى خشن [و] سختگیر [گمارده شده‏] اند. از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچى نمى‏کنند و آنچه را که مأمورند انجام مى‏دهند.» تحریم ۶
چگونه خود را از آتش حفظ کنیم؟
از طریق عمل به واجبات و ترک محرمات خانواده را چگونه از آتش نجات دهیم؟ بعد از نزول این آیه شخصی همین سوال را از پیامبر گرامی پرسیدند آنحضرت فرمودند:«از طریق امر به معروف و نهی از منکر» یکی از وظائف پدر آشنا کردن اهل خانه با تکالیف و حلال وحرام خداوند است که از جمله تکالیف نماز است که رسماً از ما خواسته‏اند اهل خانه را به نماز امر کنیم که خطاب رسول الله(ص) فرمودند: وَ أْمُرْ أَهْلَک بِالصلَوهِ وَ اصطبرْ عَلَیهَا« و کسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شکیبا باش.» طه، ۱۳۲؛ و این امر به نماز باید از دوران طفولیت آغاز شود.
آیه سوم
 یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لا تَفْعَلُون‏@ کبرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لا تَفْعَلُونَ‏ «َاى کسانى که ایمان آورده‏اید، چرا چیزى مى‏گویید که انجام نمى‏دهید؟» صف۲  این آیه توبیخ شدید مومنانی است که بین گفتار و کردار آنان تفاوت است.
مرحوم علامه طباطبائی می‏فرماید: این افراد گرفتار نفاق عملی هستند.« مقت » به معنی بغض شدید است و چون با کلمه«کَبُرَ» آمده تاکید بر شدت غضب خداوند است و نشانه شدت خشم خداوند از کسانی است که گرفتار دوگانگی گفتار و رفتار هستند، این افراد اگر در موضع مربی قرار بگیرند فکر می‏کنید چه چیزی می‏پروراند و در قیامت بهره او چیست؟
علاوه بر آیات روایات فراوانی هم بر موضوع ضرورت خود تربیتی دلالت دارد که به چند نمونه اشاره می‏کنیم.
روایت اول:
علی(ع): أَفْضَلُ الْأَدَبِ مَا بَدَأْتَ بِهِ نَفْسَک‏                                                            شرح غرر الحکم، ج ۲ ص ۴۲۲
روایت دوم:
علی(ع): « مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً- [فَعَلَیْهِ أَنْ یَبْدَأَ فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِم‏»              نهج البلاغه، حکمت ۷۳
روایت سوم:
امام صادق(ع): « إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَدَّبَ نَبِیَّهُ فَأَحْسَنَ أَدَبَهُ فَلَمَّا أَکْمَلَ لَهُ الْأَدَبَ قَالَ- إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِیمٍ ثُمَّ فَوَّضَ إِلَیْهِ أَمْرَ الدِّینِ وَ الْأُمَّهِ لِیَسُوسَ عِبَادَه‏»                                                                    اصول کافی، ج ۱، ص ۲۶۶٫
نکته مهم در این روایت آن است که خداوند چهل سال پیامبر را تحت تعلیم و تربیت خود قرار می‏دهد و پس از آنکه پیامبر مودب به ادب الهی می‏شود مسئولیت به او واگذار می‏شود،‌ همه کسانی که می‏خواهند در جایگاه تربیتی قرار بگیرند اولا باید برای مربی گری گزینش شوند ثانیاً لازم است قبل از واگذاری بار مسولیت به آنان تحت تربیت قرار بگیرند، با اهداف و شیوه‏های تربیتی آشنا شوند، در غیر اینصورت سازمان به اهداف خاص خود نخواهد رسید.

چه کسی مسئول تربیت ما است؟
تربیت دارای دو بعد نظری و عملی است در جهت نظری می‏توانند دیگران با طرح مباحث تربیتی بینش ایجاد نمایند و زمینه ساز حرکت شوند اما در بعد عملی این خود فرد است که باید رفتن به سوی کمال را اراده نموده و حرکت کند و به« تخلیه» و «تحلیه» بپردازد، چون کسی به عمق دل ما راه ندارد تا بتواند تخلیه و تحلیه را انجام دهد و ما را پاک کند. علی (ع) در این رابطه می‏فرماید: « أَیُّهَا النَّاسُ تَوَلَّوْا [عَنْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ تَأْدِیبَهَا وَ اعْدِلُوا بِهَا عَنْ [ضِرَایَهِ ضَرَاوَهِ عَادَاتِهَا» (نهج البلاغه حکمت ۳۵۹)
چگونه می‏توانیم خود را ادب کنیم؟
بعد از آنکه فهمید به انسان مطلوب قرآن چه ویژگیهای دارد خرج رفتن به آن سمت فقط یک اراده است که امام کاظم(ع) می‏فرمایند: قد علمتُ اَنَّ افضل زاد الراحل الیک عزم ارادۀ یحتارک بها. مفاتیح الجنان، اعمال ماه رجب
فایده تربیت فرد چیست؟
۱-رسیدن به آنچه باید بود از آنچه هستیم، انسان حیوان ناطق است باید عبد سالک شود تا به مقام قرب و خلیفه الهی برسد.
۲-خروج از حیات حیوانی به حیات طیبه:« مَنْ عَمِلَ صلِحاً مِّن ذَکرٍ أَوْ أُنثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَوهً طیِّبَهً » سوره نحل آیه ۹۷
۳-صلاحیت یافتن برای ورود به رحمت بی انتهای الهی