هم یار پلیس؛ هم یار حجاب!

سال ها بود که در جاده ها و خیابان های کشور شاهد تصادفات بعضا دردناک و خونبار ناشی از رانندگی های نامناسب بودیم و آمار کشته ها و مصدومین این وقایع با آمار تلفات یک جنگ برابری می کرد! قانون وجود داشت، پلیس هم بود اما …!

تا اینکه این درد فراگیر شد و همگان این درد را حس کردند. پلیس عزم خود را جزم کرد. به شدت به مقابله با ناهنجاری های رانندگی و هنجارشکنان پرداخت. مجلس قوانین سختگیرانه ای را تصویب کرد و مهم تر از این ها دولت، صدا و سیما و پلیس در کاری هماهنگ به فرهنگ سازی رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، در کنار برنامه های بازدارنده همت گماشتند. ساخت فیلم و انیمیشن های زیبا، برنامه های مداوم و جذاب با استفاده از هنرمندان معروف، دعوت از شخصیت های گوناگون حتی رئیس جمهور، برگزاری مسابقات متعدد و اهدا جوایز قابل توجه ووو از کارهایی است که صدا و سیما و پلیس در این راستا انجام دادند. ایجاد یک عنوان نمادین بنام همیار “پلیس” و ترویج و نهادینه سازی امر رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از کودکی و مدارس از اقدامات جالب در پیشبرد این هدف بود. مردم نیز این فعالیت ها را که در راستای حفظ جان و امنیتشان بود را پاس داشتند و در قبول این هنجار اجتماعی همراهی کردند هرچند برای برخی ،اهرم جریمه های سنگین باعث این قبولی شد اما هدف والای امنیت و سلامت جامعه گاهی این تعزیرات را نیز نیاز دارد. واکنون می بینیم آمار سوانح جاده ای به نسبت قبل کم و نیز آمار پایبندی به قوانین راهنمایی و رانندگی چقدر افزایش یافته است و این حاصل نمی شد مگر با عزم جدی همه دست اندرکاران و هماهنگی همه امکانات مادی و معنوی کشور.

 این مقدمه برای این موضوع بود که آیا حجاب و عفاف از قوانین کشور ما نیست؟ بهتر بگویم آیا حجاب و عفاف جزیی از هنجارهای هزاران ساله ما ایرانیان نیست؟ آیا حیا و غیرت جزیی از فرهنگ دینی و بومی ما ایرانیان نیست؟ و آیا این مقولات در معرض تاراج قرار نگرفته است؟ مجروحان و در برخی موارد کشته شدگان این تهاجم و شبیخون را نمی بینیم؟ پس چرا فقط حرف می زنیم و انگشت به دندان می گزیم و یا حتی بی تفاوت نظاره گریم؟ قانون هست، پلیس هم هست پس چرا هر روز بدتر از دیروز؟!ا

دولت ، مجلس، پلیس ، من، تو ، ما کجا هستیم؟ چرا عمق فاجعه را در نمی یابیم و یا اینکه در یافته ایم و دست بر روی دست گذاشته ایم؟

من منکر کارهای انجام شده نیستم؛ طرح امنیت اجتماعی، طرح لباس هماهنگ، نمایشگاه مد و لباس اسلامی، طرح تفکیک جنسیتی و… همه هستند هرچند که برخی ایرادهایی دارند و گاهی در حد حرف باقی مانده اند. اما چرا تغییر محسوسی در وضعیت اسفبار بی حجابی، بدحجابی، بی عفتی، بی غیرتی و بی حیایی موجود در جامعه اسلامی و انقلابی ما رخ نمی دهد؟چرا تهاجم فرهنگی همچنان جولان می دهد؟ چرا ؟

در پاسخ به این سوالات باید گفت که به نظر می رسد برای برخی مسئولین این واقعیت های تلخ به درد و دغدغه ی ذهنی تبدیل نشده و برخی در راهکار و راه حل درمانده اند! اما بیشتر بنظر می رسد عزم جدی برای آسیب شناسی و ارائه راه حل و تلاش برای درمان و مبارزه وجود ندارد، عزمی که با هماهنگی و عقل ، اراده و همت جمعی همراه باشد. وقتی دیدگاه رئیس جمهور در امر حجاب متفاوت با پلیس باشد، وقتی کار بازدارندگی پلیس مورد حمایت همه رسانه ها و همه مسئولین نباشد، وقتی برنامه های صدا و سیما متناقض باشد(در برخی موارد حامی حجاب و گاهی ضد حجاب و عفاف)، وقتی آموزش و پرورش و آموزش عالی ما نمی تواند رسالت خود را به طور کامل انجام دهد، وقتی وضعیت حجاب در اماکن عمومی و دولتی آنگونه است(خصوصی که جای خود دارد)، وقتی ماهواره به راحتی در خانه ها عرضه اندام می کند، وقتی سینمای ما هنوز ابتذال را به همراه دارد و موارد بسیاری که همه ما آن را می بینیم، در جامعه وجود دارد فقدان عزم جدی و مدیریت آگاه، هماهنگ و پیگیر، بسیار هویدا می شود. 

آری اگر این عزم جدی در سایه یک مدیریت فکور و دلسوز بوجود آید همچنانکه این موضوع در مورد ایجاد فرهنگ رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی بوجود آمد، خواهیم توانست در یک برنامه عالمانه، عاشقانه، منظم و هدف دار در مقابل این هجمه وحشتناک ضدیت با حجاب و عفاف ایستاده و فطرت الهی حجاب و عفاف گرای انسانی را که در برخی فراموش شده بیدار کنیم. آری آنچه خدای تعالی فرموده بر طبق فطرت بوده و برای نیل به سعادت و تکامل بشری است و حجاب، عفت و غیرت نیز در این راستاست. پس باید برای رسیدن به این مهم، شیاطین انس و جن را مرعوب و منکوب نماییم واین جز با همت جمعی میسر نمی شود. دولت، مجلس، قوه قضائیه، رسانه ها، صدا و سیما، من، تو، همه و همه باید هم صدا شویم چنانکه در مواردی توانسته ایم. قانون مناسب، اجرای کامل و مداوم قانون، زیبانمایی و به روزنمایی حجاب، فرهنگ سازی و نهادینه کردن در تمام جامعه مخصوصا از سنین پایین، اصلاح تفکر حاکم بر رسانه ها و … ، اجرای قاطع تعزیرات متناسب با هنجارشکنی، مقابله عالمانه با تهاجم خارجی نظیر ماهواره و فیلم های مستهجن و … می تواند در سایه وحدت کلمه و وحدت رویه ثمربخش باشد. آیا طرح کنترل جمعیت که چند سال پیش به اجرا در آمد(کاری به خوب یا بد بودن آن ندارم) به نتیجه نرسید؟ پس می شود حجاب و عفاف را هم در جامعه اجرایی کرد به حول و قوه الهی.

ج.ر

 

 

همچنین ببینید

«مشاوره» برای روز مشکلات نیست

متأسفانه برخی افراد برای مسائل ظاهری زندگی، از قبیل خرید ماشین و منزل و وسایل ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *