عفت سامانه جامع عفاف و حجاب
بررسی بد حجابی به عنوان یکی از مصادیق جرایم منکراتی
بدحجابی یکی از مصادیق جرایم منکراتی است . جرایم منکراتی به جرایمی اطلاق می شوند که در اثر عدم رعایت شئونات اسلامی حادث می گردند و شامل افعال و ترک افعالی هستند که در قانون مجازات اسلامی جرم شناخته شده و برای ارتکاب آن مجازات مقرّر شده است .
حجاب به عنوان عامل تحکیم پیوند خانوادگی است . جای شک و شبهه نیست که هر امری که موجب تحکیم پیوند خانواده و سبب صمیمیت ارتباط همسران گردد ، برای کانون خانوادگی مفید است و می بایست در جهت ایجاد آن حداکثر تلاش را به کار برد و بدین لحاظ دین مقدس اسلام برای پیدایش این تحکیم و به خاطر این که دامن زن آلوده به گناه نشود و به منظور افزایش وقار و عفت زن ، حجاب را بر او واجب کرده است .مسأله بی حجابی که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی مطرح بوده ، با گذشت سالها تقریباً منتفی شده و در حال حاضر موضوع بدحجابی مطرح است که در برخی از فصول سال رو به افزایش می گذارد . به نظر برخی از افراد پوشیدگی زن دلیل معقول ندارد و امری منطقی نیست و نباید از آن دفاع کرد این دلیل از استحکام چندانی برخوردار نیست و طبق مقررات تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بد حجابی جرم شناخته شده است.در هر حال مسأله بدحجابی به صورت استفاده از الوان و مدل های غربی و روسری های مدلدار و استفاده از جوراب های نازک و شلوارهای پاچه کوتاه و کفش های پاشنه دار آهنین که صدا تولید می کنند ، مطرح است . نوع دیگری از بدحجابی آرایش صورت به سبک گریمورهای تیاتر و استفاده از عینک های جیوه ای با مدل های خاص ( گربه ای ) است . در سال ۱۳۸۳نوشتار مختصری با عنوان بدحجابی و جرم مشهود در یکی از روزنامه ها منتشر شده است. آنگونه که از مطالب این نوشته استفاده میشود به نظر میرسد مقاله یاد شده عکس العملی به اعلام برخی مسئولین نیروی انتظامی مبنی با مقابله با موارد بدحجابی است که با هدف تضعیف تصمیم نیروی انتظامی در مواجهه با ناهنجاری اجتماعی بدحجابی صورت گرفته است.متأسفانه واقعیت تلخ این است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی بدحجابی یکی از معضلات فرهنگی اجتماعی است که جامعه همواره از آن رنج می برد و سال به سال نیز گسترش می یابد و تردیدی نیست که در چند سال اخیر به دلیل سیاست تساهل و تسامح مسئولان رده بالای کشور این ناهنجاری فرهنگی و اجتماعی به طور بی سابقه ای سرعت فزایندهای به خود گرفته است به گونها ی که بیشتر خانواده ها نگران سلامت روحی و اخلاقی جوانان خود هستند و واقعاً معلوم نیست به چه دلیل اقدام جدی برای مقابله با این ناهنجاری اجتماعی به عنوان یک جرم مشهود صورت نمیگیرد؟!در پاسخ اجمالی به این پرسش به نظر می رسد حداقل فقدان دو عامل عمده در حل نشدن معضل بدحجابی نقش اساسی دارند:
۱٫ فقدان، اعتقاد راسخ در مسئولان سطح بالای کشور مبنی بر ناهنجاری بودن مسیله بدحجابی.
۲٫ فقدان برنامه جامع علمی و کارشناسانه برای حل مشکل بدحجابی.
حجاب به عنوان عامل تحکیم پیوند خانوادگی است . جای شک و شبهه نیست که هر امری که موجب تحکیم پیوند خانواده و سبب صمیمیت ارتباط همسران گردد ، برای کانون خانوادگی مفید است و می بایست در جهت ایجاد آن حداکثر تلاش را به کار برد و بدین لحاظ دین مقدس اسلام برای پیدایش این تحکیم و به خاطر این که دامن زن آلوده به گناه نشود و به منظور افزایش وقار و عفت زن ، حجاب را بر او واجب کرده است .مسأله بی حجابی که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی مطرح بوده ، با گذشت سالها تقریباً منتفی شده و در حال حاضر موضوع بدحجابی مطرح است که در برخی از فصول سال رو به افزایش می گذارد . به نظر برخی از افراد پوشیدگی زن دلیل معقول ندارد و امری منطقی نیست و نباید از آن دفاع کرد این دلیل از استحکام چندانی برخوردار نیست و طبق مقررات تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بد حجابی جرم شناخته شده است.در هر حال مسأله بدحجابی به صورت استفاده از الوان و مدل های غربی و روسری های مدلدار و استفاده از جوراب های نازک و شلوارهای پاچه کوتاه و کفش های پاشنه دار آهنین که صدا تولید می کنند ، مطرح است . نوع دیگری از بدحجابی آرایش صورت به سبک گریمورهای تیاتر و استفاده از عینک های جیوه ای با مدل های خاص ( گربه ای ) است . در سال ۱۳۸۳نوشتار مختصری با عنوان بدحجابی و جرم مشهود در یکی از روزنامه ها منتشر شده است. آنگونه که از مطالب این نوشته استفاده میشود به نظر میرسد مقاله یاد شده عکس العملی به اعلام برخی مسئولین نیروی انتظامی مبنی با مقابله با موارد بدحجابی است که با هدف تضعیف تصمیم نیروی انتظامی در مواجهه با ناهنجاری اجتماعی بدحجابی صورت گرفته است.متأسفانه واقعیت تلخ این است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی بدحجابی یکی از معضلات فرهنگی اجتماعی است که جامعه همواره از آن رنج می برد و سال به سال نیز گسترش می یابد و تردیدی نیست که در چند سال اخیر به دلیل سیاست تساهل و تسامح مسئولان رده بالای کشور این ناهنجاری فرهنگی و اجتماعی به طور بی سابقه ای سرعت فزایندهای به خود گرفته است به گونها ی که بیشتر خانواده ها نگران سلامت روحی و اخلاقی جوانان خود هستند و واقعاً معلوم نیست به چه دلیل اقدام جدی برای مقابله با این ناهنجاری اجتماعی به عنوان یک جرم مشهود صورت نمیگیرد؟!در پاسخ اجمالی به این پرسش به نظر می رسد حداقل فقدان دو عامل عمده در حل نشدن معضل بدحجابی نقش اساسی دارند:
۱٫ فقدان، اعتقاد راسخ در مسئولان سطح بالای کشور مبنی بر ناهنجاری بودن مسیله بدحجابی.
۲٫ فقدان برنامه جامع علمی و کارشناسانه برای حل مشکل بدحجابی.
تاثیر مثبت حجاب در سلامت روحی و در مقابل تاثیر بدحجابی در بیماری روحی بانوانی که از سلامت روحی و روانی برخوردارند در خود کمبودی احساس نمی کنند و در نتیجه تمایلی نیز به جلب توجه دیگران ندارند ولی زنانی که دارای عقده حقارت هستند با پوشیدن لباس شهرت و نمایش زینت ها و زیبایی ها و استفاده کردن از لباس های رنگارنگ و جذاب در بیرون منزل و در مواجهه بانامحرم می کوشند تا احساس حقارت و کمبود خود را به نحوی مرتفع نمایند.
بنابراین منشا و دلیل استفاده از لباس شهرت عقده حقارت است. زنان و مردانی که در تعویض لباس و انتخاب رنگ های متنوع مبالغه و وسواس دارند جز جبران نقیصه درونی کار دیگری نمی کنند. افراط در پوشیدن لباس با مدل ها و رنگ های متنوع کاشف از عقده حقارت است. به طور طبیعی انتخاب نوع لباس و نحوه پوشش و آرایش چهره مانند رنگ رخسار و چهره از سر ضمیر خبر می دهد و معمولا افرادی که دچار عقده حقارت و کمبود شخصیت هستند با لباس شهرتی که به تن می کنند برای خود شخصیت تصنعی و ساختگی ایجاد می کنند. در برخی احادیث به شکل بسیار زیبایی به رابطه بین نحوه پوشش و بیماری روحی عقده حقارت اشاره شده است از امام صادق(ع) نقل شده است: “کفی بالمر خزیا ان یلبس ثوبا یشهره; برای حقارت و خواری آدمی همین بس که لباسی به تن کند که او را مشهور نماید.”
حاصل این که حجاب نشانه سلامت روحی و در مقابل بی حجابی نشانه بیماری روحی و احساس حقارت است.
حجاب اسلامی دارای فواید بیشماری برای زن می باشد که این فواید به ارزشها و حقوق انسانی زنان خدمت می کند .
از جمله مزایا و فوایدی که می توان برای حجاب از “دیدگاه اجتماعی” بر شمرد عبارتند از :
۱- حجاب اسلامی جهت حفظ عفت هر زن بوده و وی را در برابر هر فتنه و فسادی حمایت می کند .
۲- خلوص قلب : حجاب ، خلوص و طهارت قلب و تقوی را در مؤمنین ایجاد می کند .
۳- ارزشهای اخلاقی : حجاب، اخلاق والایی همچون عفت و نجابت را برای زنان مؤمن ایجاد کرده و مانع از هرگونه آلودگی اخلاقی همانند حسادت ، تباهی و گستاخی و اعمال زنا مى شود.
۴- نشانه پاکدامنی : حجاب سمبل و نشانه عفت ، طهارت و افتخار هر زن به کرامت انسانی خویش می باشد ، زیرا که پوشش اسلامی هر زنی را از دایره شک و شبهه و ناصلاحیت های اخلاقی دور می سازد و موضوع دیگر اینکه حجاب تاج هر زن و آیینه وجود و انعکاس باطن وی می باشد و بطور کلی زنانی که دارای حجاب اسلامی هستند در جوامع از امنیت و رفاه بهتری نسبت به زنان دیگر برخوردارند . بنابراین زنان محجبه و متعهد به حجاب از آزادی بیشتری برخوردارند .
۵–قطع حرص و آز و افکار شیطانی : پوشش اسلامی زنان را از هرگونه آسیب های اخلاقی محفوظ می دارد . زیرا حجاب مانع از هر فکر ناشایست و آزار و اذیت و تعرض به وی شده و از ایجاد افکار و وسوسه شیطانی و نیت های نادرست در اذهان بعضی از مردانی که از فساد اخلاقی سرشارند جلوگیری می کند .
۶-حفظ حیا و پاکدامنی : حیا از «حیاه » یعنی زندگی گرفته شده است و در حقیقت زندگی انسانی بدون حجب و حیا و پاکدامنی خالی از ارزش می باشد . زیرا ارزش های اخلاقی در فطرت هر انسانی وجود دارد و دین اسلام دین فطرت است . پس حجاب از ویژگی های یک ایمان راستین بشمار می رود .
۶-حفظ حیا و پاکدامنی : حیا از «حیاه » یعنی زندگی گرفته شده است و در حقیقت زندگی انسانی بدون حجب و حیا و پاکدامنی خالی از ارزش می باشد . زیرا ارزش های اخلاقی در فطرت هر انسانی وجود دارد و دین اسلام دین فطرت است . پس حجاب از ویژگی های یک ایمان راستین بشمار می رود .
۷-حجاب زن را از به نمایش گذاشتن خویش و همچنین افراط در گرایش به تجملات و تزیین ساختن خویش منع می سازد و نیز پوشش اسلامی از مختلط شدن زن و مرد در محیط های کاری و اداری و ایجاد فتنه و فساد جلوگیری می کند .
۸- حجاب زن را در برابر هر ناهنجاری اخلاقی مصون و از آسیب های اجتماعی و جرایم اخلاقی دور نگه می دارد .
