فلسفه حجاب‏

در مورد مسأله حجاب، حدود، کیفیت رنگ پوشش بانوان توضیح دهید؟

در مورد مسأله حجاب، حدود، کیفیت رنگ پوشش بانوان توضیح دهید؟
تردیدی نیست که حجاب و پوشش زن یکی از احکام ضروری است به شمار است. قرآن مجید در باره این امر مهم می فرماید: (یا ایهَا النَبی قُل لِأَزوِ اجِکَ وَ بَناتکَ وَنساءِ المؤمنینَ یدنِینَ علیهِنَ مِن جَلَا بِیبِهِنَ ذلِکَ ا دنی ان یعَرفنَ فَلا یؤذَینَ وَ کانَ اللهُ غَفوراً رحیما) «ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مومنان بگو: جلب ها (روسری های بلند) خود را بر خویش فرو افکنند. این کار برای این که [کنیزان وآلودگان‏] شناخته شوند ومورد آزار قرار نگیرند، بهتر است و خداوند همواره غفور ورحیم است.»
پوشش سابقه ای زن به اندازه حیات بشریت دارد و غیر از پیروان یکی از مکاتب که بر لزوم برهنه زیستی پای می فشارد همه جامعه بشریت به نوعی رعایت می کنند.
درباره اهمیت و فلسفه «حجاب»، اشاره به چند نکته بسیار حائز اهمیت است:
۱٫ کاهش خطا وخطر: مصونیت زن در برابر طمع ورزی هوس بازان از ثمرات آشکار حجاب است.
۲٫ حفظ احترام: اگر چه رعایت حجاب، از یک سو به مردان کمک می کند که به طور ناخواسته، و خارج از چارچوبها، عواطف واحساسات خود را هزینه نکنند.
اما بیش تر آن به خانم ها کمک می کند که به طور ناخواسته و خارج از چارچوب ها، وسیله لذن انگاری قرار نگیرند وشخصیت و احترام آنان خدشه دار نگردد.
۳٫ نشاط و رغبت: احکام الهی بیش از آنکه به محدودیت لذت ها بیانجامد به ماندگاری لذت ها وپایداری نشاط و خوشی ها می انجامد از این رو اگر چه حجاب از یک سو برای خانمها محدودیت است و موجب خستگی و زحمت می باشد اما از سوی دیگر اوج احساسات را سالم نگه می دارد و عاطفه ها و محبت ها را در کانون گرم خانواده متمرکز می سازد و زن و مردرا از بی تفاوتی نسبت به همدیگر در نظام خانواده نجات میدهد و این بحرانی است که هم اکنون دامنگیر جوامع غربی شده است، به طوری که در هنگامه برپایی کانون خوانواده که بر اساس عشق و محبت باید تحکیم شود و مهم ترین ابزار آن میل جنسی نسبت به یک دیگر است، بلکه عشق وعاطفه آن دو، در سال های قبل از ازدواج در میان افراد متعدد پخش شده است و تمرکز خود را از دست داده است.
از این رو «حجاب وپوشش زن»، دارای مشخصه ها وویژگی هایی است که بعضی از آنها اشاره می شود:
یک. حدود ومیزان پوشش: هر اندازه بدن زن پوشیده تر باشد نقش نیرومندتری در دورسازی دیدگان نظاره گر ایفا می کند. اگر نگاه های آلوده را «تیری زهر آلود شیطان» همچنان که در روایات آمده است بدانیم پوشش زن همانند قوسی است که تیر ها را کمانه می کند و از اصابت آنها به هدف باز می دارد. هر چه حجاب کمتر رعایت شود، تیر های تیر های شیطانی بیشتر متوجه اومی گردد واز آن آسیب میبیند. با توجه به این امر، چادر حجاب برتر است؛ زیرا با وجود شرایط دیگر، بیشترین پوشش و مطمئن ترین مصونیت را به همراه دارد.
دو. کیفیت پوشش: پوشندگی لباس و کیفیت دوخت، بخش مهمی از حجاب را تشکیل می دهد. لباس های نازک و تنگ و بدن نما، آماج پیکان مسموم شیطان و موجب خیره شدن چشم های هرزه وآلوده است!! در مقابل لباس های مناسب و کاملًا پوشیده، مانع این نگاه های هوس آلود است.
سه. رنگ ها: برخی از رنگ ها دیدگان را خیره می سازد و باعث جلب توجه می شود. وعلمای دین هر چند به اصل رنگ لباس ها، تأکید چندانی ندارند؛ ولی بر این مساله پای می فشارند. که لباس نباید موجب جلب توجه شود و عواقب سوئی داشته باشد. از این رو در طول تاریخ، زنان مسلمان به میل خود، لباس مشکی را برای حجاب برگزیدند و بدین وسیله احساس امنیت و مصونیت بیشتری می کردند. این سنت حسنه، مورد نظر و پذیرش پیامبر صلی الله علیه وآله و امامان علیهم السلام نیز قرار گرفت گفتنی است که عبا وچادر مشکی جزء لباس های مکروه به شمار نمی رود و از آن مستثنا شده است.
چهار. شیوه گفت وگو: حفظ وقار ومتانت، همان نقشی را دارد که پوشش زن ایفا می کند و عدم رعایت آن، عواقب شومی در بر دارد. قرآن مجید یکی از صفات زنان مؤمن را که در رفتار دختران شعیب جلوه گر است حیا و وقار می داند.
باید دانست که پیدایش فحشا وفرزندان نا مشروع، افزایش طلاق و از هم گسیختگی زندگی زنا شویی و نا آرمی درونی و هیجان جنسی مستمر برخاسته از برهنه گری و عشوه گری زنان، همه آثار شوم بی حجابی و بی بند و باری است و این حجاب است که می تواند به خوبی مصونیت بخش باشد.
برخی به نادرستی ادعا می کنند: حجاب به معنا مقابله با برهنگی را قبول داریم؛ ولی در هیچ جای قرآن از پوشش مو سخن به میان نیامده است!! در پاسخ گفتنی است که زنان قبل از نزول آیه حجاب مو های خود را می پوشانند و مشکل تنها گردن، گوش، زیر گلو وگردن آنان بوده است.
همان طور که مفسران بزرگ (مانند شیخ طوسی و طبرسی) فرموده اند، در گذشته دو نوع روسری برای زنان معمول بود: روسری های کوچک که آنها را «خِمار» یا «مقنعه» می نامند و معمولًا در خانه از آن استفتده می کردند و روسری های بزرگ که مخصوص بیرون خانه به شمار می آمد. زنان با این روسری بزرگ که جلباب نامیده می شود و از «مفنعه» بزرگتر و از- «ردا» کوچک تر است و به چادر امروز شباهت داشت مو و تمام بدن خود را می پو شاندند.
نزدیک ساختن جلباب (یدنینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلابِیبِهِنَّ) کنایه ای از پوشیدن سر وروی خود با آن است؛ یعنی، چنان نباشد که چادر یا روپوش های بزرگ (مانتو) تنها جنبه تشریفاتی و رسمی داشته باشد و همه پیکرشان را نپوشاند و از مصادیق «کاسیات عاریات» شمرده شوند! قرآن فرمان می دهد: بانوان بت مراقبت، جامه را بر خود گیرند و آن ها را رها نکنند، تا نشان دهند اهل وقار و عفاف به شمار می آیند. از پایان آیه بر می آید که پوشش مطلوب آن است که خود به خود دور باش ایجاد می کند و هوس بازان را ناامید می سازد.
بنابر این وظیفه پوش اسلامی بانوان به معنای حبس و زندانی کردن و قرار دادن آنان پشت پرده و در نتیجه عدم مشارکت گروه، در فعالیت های اجتماعی نیست. این وظیفه بدان معنا است که زن در معاشرت با مردان، بدنش را بپوشاند و به جلوه گریو خودنمایی نپردازد ومشارکتش در فعالیت ها، بر اصول انسانی و اسلامی استوار باشد.