عفت سامانه جامع عفاف و حجاب
۱٫ مبانی و ارزش های دینی در اجتماع
حفظ حجاب و عفاف یک امری دینی و ارزشی است که در دین مقدس اسلام در آیات مختلف و در سیره ائمه معصومین بسیار بر روی آن تاکید شده است. این تاکید و پافشاری نه برای در تنگانگ قرار دادن زن و یا کم شمردن نسبت به مردان، بلکه برای بالا بردن اجر و قرب زن و شان و مقام و منزلت زن است. چونان که از یک امر و یا شی که بسیار ارزشمند باشد به شدیدترین صورت حفاظت می‌شود. جز این است که مروارید در اعماق دریا و در دل صدف ها قرار داده شده است. بنابراین زمانی که این حفاظ و مراقب از زن دور شود کرامت و شکوه خود را از دست می‌دهد و این امری است که دین مورد تاکید قرار می‌دهد. حال در دنیای صنعتی و مدرنیته که ما در آن زندگی می‌کنیم، عملا معنویات و آموزه های دینی در بین خانواده‌ها و بخصوص نسل جوان کم رنگ شده است و این کم شدن به صورت محسوس خود را در رفتارهای فردی و اجتماعی نشان می‌دهد. جالب است که در این خصوص به مورد مصداقی اشاره کنیم که بر اساس تحقیقی که در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، اندونزی، ترکیه و حتی ترکیه انجام شده، بین ماه مبارک رمضان و میزان جرم ارتباط بسیار نزدیکی وجود دارد. یعنی در ماه رمضان به شدت از میزان جرم و جنایت در جامعه کاسته می‌شود. بنابراین حضور در مراسم های دینی، در اماکن دینی، پای سخنرانی های مذهبی، برخوردهای توام با مبانی و ارزشهای دینی در جامعه عامل بسیار مهم در حفظ حجاب و عفاف است و هر چه از این شاخص دورتر می‌شویم، میزان این ناهنجاری افزایش می‌یابد.
۲٫ شکل گیری هویت فردی و اجتماعی افراد در خانواده
بدون شک، دومین شاخصه بعد از مبانی و ارزش های دینی، رکن رکین خانواده است. صنعتی شدن جامعه و بخصوص مدرنیته و مشکلات اقتصادی، منجر به این شده که والدین و یا اعضای خانواده کمترین وقت ممکن را برای هم بگذرانند. نتیجه این رویکرد باعث شده؛تربیت غیر دینی فرزندان و یا کم توجهی به تربیت دینی، بروز رفتارهای مخالف با نظام حیا و عفاف توسط والدین و دیگر اعضای خانواده (برادران، خواهران و …)، بی توجهی خانواده به رسانه های فرهنگی (و گاه ضد فرهنگی) در محیط خانه و عدم کنترل ورودی های فرهنگی، ارتباط خانوادگی با دوستانی که زمینه گسترش بی عفتی و بی حیایی را برای فرزندان ایجاد می‌کنند، عدم حضور فیزیکی و عاطفی والدین در کنار فرزندان که آنها را به چالش روانی می‌کشاند. همه از عواملی هستند که در موضوع مورد بحث دخیل می‌باشد.
۳٫ نبود نظارت بر تولیدات پوششی
ما از وضعیت بد پوشش می‌نالیم. به راستی این سوال را باید پاسخ بدهیم که این لباس ها نامتعارف از کجا می‌آید. از خارج کشور؟ خوب اگر از خارج کشور می‌آید از گمرک و از بازرسی ها فرار می‌کند یا پرواز می‌کند که مسئولین نمی‌بییند؟ پس چگونه به دست مخاطب می‌رسد؟ پس جای تامل است. در داخل تولید می‌شود؟ آیا تولیدی های مجاز تولید می‌کنند و یا تولیدی های زیر زمینی؟ خوب در هر صورت وقتی اینها در این حجم گسترده در جامعه تولید و توزیع می‌شود، امکان نظارت بر انها وجود ندارد یا نمی‌خواهند که نظارت کنند؟ وقتی لباس نامتعارف در جامعه نباشد کسی نمی‌پوشد.
۴٫ امور مهم در بروکراسی های عریض و طویل
رعایت حجاب و عفاف در جامعه همانند دیگر قوانین شرعی و دینی است. با این حال باید برای انجام درست آن نهادی و یا سازمانی مسئولیت آن را بر عهده گیرد. به عنوان مثال حکم از آن خداست. به تعبیر امیرالمومنین (ع) این حکم بلاخره باید توسط حاکمی اجرا شود. رعایت هنجارهای اجتماعی و دینی نیز به همین روال و صورت می‌باشد. بدون شک یکی از مهمترین مشکلات در این خصوص، بی توجهی مسئولین و یا وظیفه خود به دوش دیگران انداختن غالب شده است. به راستی وظیفه فرهنگ سازی حجاب، برخورد با متخلفین و… با نیروی انتظامی است؟ با قوه قضائیه است؟ با وزارت فرهنگ و ارشاد؟ با سازمان تبلیغات اسلامی؟ کدام نهاد مسئول فرهنگ سازی در این خصوص است. کدام نهاد مسئول برخورد با نابسامانی های موجود در حوزه حجاب و عفاف را بر عهده می‌گیرد.
شاید همین الان مسئولین ادعا کنند در این خصوص وظایف و کارکردهای نهادها مشخص است. ولی واقعیت امر این است که مشخص نیست و اگر بود که اینقدر مسئولین بر سر بایدها و نبایدها با یکدیگر درگیری نداشتند. بنابراین به نظر می‌رسد که مسئولین کشوری و بخصوص متولیان امر یا به افزایش پدیده بی حجابی و یا عفاف توجه نمی‌کنند و یا اصلا آن را پدیده ای برای تهدید ارکان نظام خانواده و جامعه تلقی نمی‌کنند.
شاخص های که در این خصوص مطرح است، بسیار زیاد است که برای جلوگیری از اطاله کلام از آن خودداری می‌کنیم. در جمع بندی از مباحث فوق باید گفت به نظر می‌رسد برای اینکه این شرایط ناپسند که امروز گریبان گیر جامعه شده است را پشت سر گذاشت، باید به دامن دین و ارزش های دینی برگردیم و با تقویت پایگاه ها و کانون های معنوی و ارزشی و برنامه های متنوع زمینه حضور همه گروه ها و سلایق را فراهم سازیم. دین در انحصار گروه و یا فردی نیست باید تلاش کرد که دین و ارزش های دینی بیشترین جذابه و کمترین دافعه را داشته باشد. رسانه های صوتی و تصویری متناسب با سیاست های مورد تایید نظام اسلامی باید دست به تولید برنامه های مختلف و جذاب به مخاطب بزنند تا مخاطبین عملا برای پر کردن وقت خود به رسانه های غربی که با هدف فروپاشاندن جامعه ایرانی شکل گرفته اند رجوع نکنند. نهاد خانواده و نهادهای مسئول همه در برابر این شرایط نامطلوب مسئول هستند و باید پاسخگو باشند و برای بیرون رفت از این شرایط به شدت وارد عرصه شده و به فعالیت بپردازند.
